مشخصات پژوهش

عنوان	اثر آنزیم گریندازیم- پی در جیره حاوی جو بر صفات عملکردی و قابلیت هضم اجزای جیره در شتر مرغهای آفریقایی (Struthio camelus var. domesticus) در سنین مختلف
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	آنزیم گریندازیم پی، شتر مرغ، عملکرد، قابلیت هضم، مواد مغذی
چکیده	در این تحقیق اثر آنزیم گریندازیم- پی بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی مختلف در جیره های حاوی جو در شترمرغهای اهلی آفریقایی در سنین 10 و 12 ماهگی مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره پایه ، جیره پایه همراه با آنزیم به مقدار 5/0گرم در کیلوگرم. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 16 جوجه شتر مرغ (8 پرنده برای هر تیمار) به مدت 4ماه مورد استفاده قرار گرفت. در نمونه های خوراک و فضولات، میزان رطوبت، پروتئین خام، چربی خام، فیبر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و شوینده اسیدی اندازه گیری شد. قابلیت هضم با کمک مارکرهای داخلی، لیگنین و خاکستر نامحلول در اسید اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثرآنزیم بر صفات رشد مثل افزایش وزن روزانه، افزایش وزن کل دوره، وزن پایانی و ضریب تبدیل معنی دار بود (05/0>P). اثر آنزیم و سن پرنده در مصرف خوراک و ماده خشک مصرفی معنی دار بود (05/0>P). استفاده از آنزیم قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، فیبر خام و کربوهیدراتهای غیر فیبری در جیره های حاوی جو را بصورت معنی دار افزایش داد (05/0>P)، بدین ترتیب استفاده از آنزیم منجر به افزایش قابلیت هضم پروتئین خام جیره از 13/64 درصد به 34/78 درصد گردید. همچنین با افزایش سن پرنده قابلیت هضم ماده خشک، فیبر خام، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و کربوهیدراتهای غیر فیبری بطور معنی دار افزایش داشت (05/0>P). استفاده از آنزیم گریندازیم-پی به میزان 5/0 گرم در کیلوگرم جیره منجر به افزایش عملکرد رشد شامل افزایش وزن، وزن پایانی و بهبود قابلیت هضم ظاهری در اکثر فراسنجه ها مثل ماده خشک، پروتئین خام گردید.
پژوهشگران	مهدی خدایی مطلق (نفر چهارم)، مهدی کاظمی بنچناری (نفر سوم)، حسینعلی قاسمی (نفر دوم)، ایمان حاج خدادادی (نفر اول)