مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی مکمل پروتئینی مایع در جیره گوسفندان با سطوح بالای کاه گندم بر قابلیت هضم، فراسنجه های شکمبه ای، پروتئین میکروبی، هماتولوژی و متابولیت های خون
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	بازدهی نیتروژن، فیبر، سنتز پروتئین میکروبی، پروتئین مایع، گوسفند
چکیده	تاثیر تغذیه منبع پروتئین مایع (خیساب ذرت؛ پروتئین خام 42 درصد) و مقایسه آن با دو منبع پروتئینی متداول (کنجاله سویا و کنجاله پنبه دانه) در جیره های دارای سطح بالای کاه گندم (400 گرم در کیلوگرم) با استفاده از سه رأس گوسفند دارای فیستولای شکمبه ای و در قالب طرح مربع لاتین 3 در 3 (دوره 21 روزه که 14 روز برای سازگاری و 7 روز نمونه گیری بود) بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل تغذیه؛ (1) منبع پروتئین مایع (خیساب ذرت)؛ (2) کنجاله سویا و (3) کنجاله پنبه دانه بود. سنتز پروتئین میکروبی، تخمیر شکمبه ای، قابلیت هضم مواد مغذی، هماتولوژی و متابولیت های خون بررسی شد. نتایج نشان داد که مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). قابلیت هضم دیواره سلولی با مصرف کنجاله سویا نسبت به دو تیمار دیگر بهبود داشت (02/0 = P). کل اسیدهای چرب فرار تولیدی در شکمبه برای خیساب ذرت، کنجاله سویا و کنجاله پنبه دانه برابر 68/73، 55/82 و 93/65 میلی مول بر لیتر بود (03/0 = P). مجموع آلانتوئین و اسید اوریک و سنتز پروتئین میکروبی با تغذیه کنجاله سویا افزایش داشت (02/0 = P). هماتولوژی دام ها تفاوتی در آزمایش حاضر نشان نداد. در بین متابولیت های خون، تنها نیتروژن اوره ای خون با مصرف کنجاله سویا تمایل به کاهش داشت (07/0 = P). به طور خلاصه خیساب ذرت به عنوان منبع پروتئینی مایع، بدون تاثیر منفی در جیره گوسفند تغذیه شده با سطح بالای کاه گندم قابل استفاده بوده و نیاز به پژوهش بیشتر برای بهبود بازدهی نیتروژن در زمان استفاده از این خوراک وجود دارد.
پژوهشگران	امیر حسین خلت آبادی فراهانی (نفر چهارم)، مهدی خدایی مطلق (نفر سوم)، مهدی کاظمی بنچناری (نفر دوم)، رضا چگینی (نفر اول)