مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه تاثیر افزایش پروتئین جیره با کنجاله سویا یا پودر گوشت بر عملکرد، متابولیت های خون و انسولین و آنزیم های کبدی در گوساله های نر هلشتاین
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	تجزیه پذیری پروتئین در شکمبه، گوساله در حال رشد، پروتئین عبوری
چکیده	مطالعه حاضر تأثیر افزایش سطح پروتئین مصرفی نسبت به دامنه توصیه شده توسط NRC، با استفاده از منبع پروتئین قابل تجزیه (RDP) و یا غیر قابل تجزیه در شکمبه (RUP) را بر عملکرد، متابولیت های خونی، هورمون انسولین و آنزیم های کبدی گوساله های نر در حال رشد هلشتاین را مورد مقایسه قرار داده است. تعداد 36 راس رأس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن 7/167 و میانگین سن 21 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار (12 راس دام در هر تیمار) قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل؛ : 1) جیره شاهد (CON) که با سطح پایه پروتئین در دامنه توصیه شده NRC بود (18/13 درصد)؛ 2) سطح پروتئین 9/14 درصد تأامین شده با منبع پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (RDP)؛ 3) سطح پروتئین 9/14 درصد تامین تأمین شده با منبع پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه (RUP). کنجاله سویا به عنوان منبع RDP و پودر گوشت به عنوان منبع RUP در نظر گرفته شدند. طول دوره آزمایشی 9 هفته بود. نتایج نشان داد که خوراک مصرفی و افزایش وزن گوساله ها تحت تاثیر تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0
پژوهشگران	مهدی کاظمی بنچناری (نفر دوم)، محمد حسین مرادی (نفر چهارم)، مهدی خدایی مطلق (نفر سوم)، حسین کریمی دائینی (نفر اول)