مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثر افزایش زمان دسترسی eCG بر عملکرد تولیدمثلی میش‌های نژاد افشاری در خارج از فصل تولیدمثل
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	همزمان‌سازی فحلی، میش افشار، کندرهش، ال هیدروژل
چکیده	هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر افزایش زمان فراهمی هورمون گنادوتروپین مادیان آبستن در برنامه‌های همزمان‌سازی فحلی، از طریق آمیزه آن با ال هیدروژل (alhydrogel) (به عنوان یک ترکیب کند-رهش)، بر عملکرد تولید‌مثلی میش‌های افشار در خارج از فصل تولیدمثل بود. برای این منظور 36 راس میش نژاد افشار به مدت 14 روز سیدر گذاری شدند. در ادامه، میش‌ها به دو گروه دسته‌بندی شدند: گروه یکم: تزریق 400 واحد بین المللی eCG در 48 ساعت پیش از سیدربرداری (S)، گروه دوم: تزریق 400 واحد بین‌المللی eCG کند-رهش در 48 ساعت پیش از سیدربرداری (SR). در روز 14 بعد از سیدرگذاری، سیدرها برداشته شدند و سپس به تعداد کافی قوچ به گروه‎ها معرفی شد. بعد از زایش میش‌ها فراسنجه‌های تولیدمثلی آن ها محاسبه گردید. نتایج نشان داد در هیچکدام از پارامترهای تولید مثلی مورد بررسی نظیر درصد آبستنی، درصد زایش، نرخ بره‎زایی و نرخ دوقلوزایی، اختلاف معنی-داری در بین گروه‎های تیماری مشاهده نمی شود.
پژوهشگران	مهدی مختاری (نفر سوم)، محمد یحیائی (نفر دوم)، مهدی خدایی مطلق (نفر اول)