عنوان
|
ساخت و ارزیابی نانوسامانه دارویی هوشمند پاسخ گو به محرک های دوگانه pH و Redox بمنظور رهایش هدفمند داروی ضد سرطان
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
|
کلیدواژهها
|
سامانه دارورسانی هدفمند فعال، درمان سرطان سینه، نانوکرههای هسته/پوسته، نانوذرات سیلیکای آلی مزومتخلخل توخالی، هیالورونیک اسید، پلی(متاکریلیک اسید)، رهایش داروی پاسخگو به pH و Reedox
|
چکیده
|
درمانهای فعلی سرطان با استفاده از شیمیدرمانی به دلیل عارضه جانبی قابلتوجه برای سلولهای طبیعی و میزان بازگشت بالا محدود میشوند. برای غلبه بر مشکلات مربوط به درمانهای رایج سرطان، داروهای گیاهی سنتی مانند کورکومین و کوئرستین یک درمان ایمن و ارزان در برابر سرطان ارائه میکنند. اما حلالیت ضعیف در آب و همچنین زیست فراهمی کم، استفاده آنها به عنوان داروهای ضد سرطان مناسب را محدود کردهاست. برای مدیریت این مشکل، نانوسامانههای دارورسانی مانند نانوذرات پلیمری و نانوذرات سیلیکای مزومتخلخل میتوانند نقش کلیدی را به عنوان نانوحامل ایفا کنند. با این حال، سنتز این نانومواد با ساختارهای خوب و پیچیده از طریق یک روش ساده هنوز هم یک چالش عمده است. در مطالعه حاضر، ترکیبی از روشهای پلیمریزاسیون رسوبی و سل-ژل اصلاحشده برای تهیه نانوکرههای جدید هسته/پوسته پلی(متاکریلیک اسید)/نانوذرات سیلیکای آلی مزومتخلخل و نانوذرات سیلیکای آلی مزومتخلخل توخالی/پلی(متاکریلیک اسید) کونژوگه شده با هیالورونیک اسید پاسخگو به محرکهای دوگانه pH و Redox با اندازه ذرات کمتر از nm ۲۰۰ و پتانسیل زتای منفی بیشتر از mV ۳۰ - برای رهایش کنترلشده دارو توسعه داده شدند. نانو کرههای هسته/پوسته بدستآمده دارای اشکال کروی عالی، سطوح صاف، تک پراکندگی ایدهآل، قطر قابلکنترل، ضخامت پوسته قابل تنظیم، توزیع اندازه باریک، سطح ویژه بالا، حجم حفرات زیاد و قطر حفرات یکنواخت میباشند. نانوذرات آمادهشده به دلیل پوسته مزومتخلخل و هسته توخالی قادر به جذب بیش از ۷۰ % کورکومین یا کوئرستین با بارگذاری دارو بیش از ۱۰ % بودند. پروفایل های رهایش دارو در شرایط برون تنی نشان داد که این سامانهها در محیط فیزیولوژیکی طبیعی ( pH خنثی و عدم حضور گلوتاتیون) پایداری خوبی دارند، در حالی که رهایش تجمعی در شرایط شبیهسازی شده بافت تومور ( pH اسیدی و حضور گلوتاتیون) به طور قابلتوجهی تسریع شده است، که رهایش دارو وابسته به pH و Redox را نشان میدهد. سنجش بقای سلولی برونتنی و آپوپتوز ثابت کرد که نانوذرات حاصل زیست سازگاری خوبی دارند و نانوذرات هدفمند بارگذاری شده با دارو به دلیل افزایش جذب سلولی نانوذرات از طریق گیرنده CD44، سمیت سلولی بیشتری را در سلولهای سرطان سینه انسانی MCF-7در مقایسه با داروی آزاد و نانوحامل های غیر هدفمند نشان دادند. تمامی این یافتهها نشان میدهند که نانوحامل های پیشنهادی میتوانند به عنوان یک سامانه دارورسانی هوشمند برای بهبود اثربخشی ضدتوموری داروهای شیمیدرمانی امید بخش باشند.
|
پژوهشگران
|
میثم سلیمانی (استاد راهنما)، علیرضا فضلعلی (استاد راهنما)، وهب قلعه خندابی (دانشجو)
|