عنوان
|
تاثیر یک دوره برنامه منتخب حرکتی بر دفورمیتی ، تعادل واسپاسم عضلانی کودکان اسپاستیک همی پلژی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائهشده
|
کلیدواژهها
|
تعادل ،دفورمیتی ،اسپاسم عضلانی ،فلج مغزی ، اسپاستیک ،همی پلژی ، تست تعادل برگ
|
چکیده
|
تاثیر یک دوره برنامه منتخب حرکتی بر تعادل ،دفورمیتی و اسپاسم عضلانی کودکان اسپاستیک همی پلژی چکیده : فلج مغزی حالتی است که بر اثر صدمه وارده به مغز به وجود می آید و با انواع ناتوانیها ی عصبی – عضلانی حرکتی آشکار می شود هدف این پژوهش ارزیابی تاثیر یک دوره برنامه منتخب حرکتی بر تعادل ،دفورمیتی و اسپاسم عضلانی کودکان اسپاستیک همی پلژی می باشد. این تحقیق نیمه تجربی است که با طرح پیش آزمون – پس آزمون گروه کنترل و گروه آزمایش انجام شده است . در این تحقیق 20 نفر از پسران مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک همی پلژی (8-15) سال مدارس استثنایی نور و فرجام شهرستان اراک به عنوان نمونه و جامعه تحقیق انتخاب شدند که به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفره آزمایش وکنترل قرار گرفتند.برنامه منتخب حرکتی شامل تمرینات تعادلی ، کششی و قدرتی بود که به مدت 8 هفته ، 5 بار در هفته و هر جلسه 30-45 دقیقه انجام گرفت . در ابتدا تمام متغیرها اندازه گیری شدند و بعد از 8 هفته برنامه منتخب حرکتی متغیر ها مجدد مورد اندازه گیری قرار گرفتند . نحوه ارزیابی تعادل از طریق آزمون تعادلی برگ که دارای 14 فاکتور حرکتی می باشد .دفورمیتی اندام فوقانی از طیق گونیامتر در پنج حالت1- چرخش خارجی شانه 2- آبداکشن شانه 3- فلکشن آرنج 4- پرونیشن ساعد 5- سوپینیشن ساعد ارزیابی و اسپاسم عضلانی اندام فوقانی از طریق تست مچ و انگشتان اندازه گیری شد. برای ارزیابی تعادل ، دفورمیتی ، اسپاسم عضلانی از آزمون هایt مستقل و وابسته به منظورمقایسه عملکرد گروه ها در سطح معنی داری (p<0.05) استفاده شد. در آزمون تعادلی نتایج نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش در پیش آزمون اختلاف معنا داری وجود ندارد اما در پس آزمون ،گروه آزمایش عملکرد بهتری نسبت به گروه آزمایش نشان داد (p=0.024 و t= -2.7)ومیزان پیشرفت در گروه آزمایش 3.30 و برای گروه کنترل 0.9 محاسبه شده است که برنامه منخب حرکتی بر تعادل تاثیر معنی داری داشته است . در بررسی دفورمیتی در پنج حالت در پیش آزمون اختلاف معنا داری وجود نداشت اما در پس آزمون ،گروه آزمایش عملکرد بهتری نسبت به گروه آزمایش نشان داد . چرخش خارجی شانه (p= .005 و t= .37 ) ، آبداکشن شانه (p= .002 و t=- 4.3 ) ، سوپنیشن ساعد (p= .000 و t= -5.3 ) ،پرونیشن ساعد (p= .000 و t= -5.3 ) و فلکشن آرنج(p= 0.00 و t= -6.6 ) می باشد که نتایج نشان می
|
پژوهشگران
|
مسعود گلپایگانی (نفر اول)، سمیه محمدی (نفر سوم)، شهناز شهرجردی (نفر دوم)
|