مشخصات پژوهش

عنوان	اعتبار سنجی مبانی و روش های نقد حدیث سیدابوالفضل برقعی
نوع پژوهش	پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها	سید ابوالفضل برقعی، روش های نقد حدیث، عرضه بر قرآن مبانی، امامت، قرآنیون.
چکیده	یکی از قرآنیون معاصر ایرانی، سید ابوالفضل برقعی (1287 -1372) است. زندگی او دارای دو بخش مهم است؛ بخش اول زندگی او حدودا تا 45 سالگی است که دیدگاه های موافق شیعه دارد؛ اما بخش دوم زندگی او از 45 سالگی تا وفات است که از دیدگاه های شیعی دست برداشته و به نقد عقاید و احادیث شیعه بر اساس قرآن (و غیره) می پردازد. برقعی، دارای مبانی خاصی است از جمله اینکه او امامت اهل بیت (ع) و انتصاب امام علی (ع) به خلافت توسط پیامبر (ص) و توسل و زیارت علم غیب اهل بیت (ع) را قبول ندارد؛ همچنین او شیعه را به تحریف قرآن متهم می کند. در این نگارش به صحت و سقم آراء و مبانی اعتقادی برقعی و روش های نقد حدیث او پرداخته می شود. روش گردآوری اطلاعات در این مقاله کتابخانه ای و روش پردازش به آن توصیفی _ تحلیلی می باشد. برخی از خاستگاه فکری برقعی را می توان در اعتقاد به قرآن بسندگی و استفاده از نقدهای منتقدان حدیث و آشنایی با کتب ابن تیمیه و ترجمه آن ها و ترویج آن ها دانست پیامدهای فکری او نیز ارائه نظرات اشتباه پیرامون توحید، پیامبران دانست و براساس حدیث ثقلین، قرآن بسندگی سبب گمراهی می شود. نتیجه به دست آمده این است که برقعی در مبانی اعتقادی و در روشهای نقد حدیث دارای اشکالاتی است. او به انکار امامت شیعی می پردازد؛ درحالی که امامت شیعی مستند قرآنی و روایی و تاریخی دارد. او به برخی سخنان امام علی (ع) و مسائل تاریخی استناد می کند تا انتصاب امام علی (ع) به خلافت توسط پیامبر (ص) را انکار کند اما برداشت های او از استنادهایش صحیح نیست برقعی روش گزینشی در بیان مسائل تاریخی و روایی دارد و گزاره های تاریخی و روایی که به ظاهر موید اعتقاداتش است را بیان نموده تا به اثبات عقایدش بپردازد. اتهام تحریف قرآن به شیعه توسط برقعی نیز ادله متقنی ندارد بلکه مستنداتی بر عدم اعتقاد شیعه به تحریف وجود دارد. او به انکار زیارت، توسل، شفاعت و علم غیب اهل بیت (ع) نیز می پردازد، درحالی که همه اینها مستندات قرآنی و روایی و تاریخی دارند. درباره روش های نقد حدیث برقعی نیز باید گفت که مهم ترین روش او برای نقد احادیث، عرضه حدیث به قرآن است. او علاوه بر روش عرضه حدیث به قرآن، از روش های عرضه حدیث به سنت قطعی، عرضه حدیث به عقل، عرضه حدیث به تاریخ و غیره استفاده نموده است. درباره اعتبار و ارزیابی روش های او باید گفت که او حدیث را به قرآ
پژوهشگران	کیوان احسانی (بازنشسته) (استاد مشاور)، مجید معارف (استاد مشاور)، علی حسن بیگی (استاد راهنما)، سید مجید نبوی (دانشجو)