عنوان
|
بررسی رابطه بین اخلاق حرفهای مربیان ورزشی با خودکارآمدی با توجه به نقش میانجی شایستگی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
باشگاه ورزشی، مربیگری، حداقل مربعات جزئی.
|
چکیده
|
چکیده هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین اخلاق حرفهای مربیان ورزشی با خودکارآمدی با توجه به نقش میانجی شایستگی بود. روششناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، میدانی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل، کلیه مربیان ورزشی رشتههای فوتبال و فوتسال استان چهارمحال و بختیاری بوده است که دارای گواهی مربیگری و در سال 1397 در مسابقات مختلف استان در حال فعالیت بودند )مجموعاٌ 118 نفر(. نمونه آماری بهصورت کل شمار و برابر با جامعه آماری انتخاب شد. در مجموع 111 مربی ) 94 درصد از نمونه آماری( پرسشنامهها را تکمیل نمودند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه شایستگی مربیان ورزشی منتظری و همکاران ) 2018 (، پرسشنامه اخلاق حرفهای عیدی و همکاران ) 2016 ( و پرسشنامه کارآمدی مربیگری مایرز و همکاران ) 2008 ( بود که روایی و پایایی آنها مورد تأیید قرار گرفت. تحلیل دادهها به روش حداقل مربعات جزئی که شامل، بررسی مدلهای اندازهگیری )آلفا کرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی همگرا و واگرا( و برازش مدل ساختاری )ضرایب بار عاملی، معناداری ضرایب مسیر و ضریب تعیین و شاخص پیشبینی مدل( است، صورت پذیرفت. یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد که مدل پیشنهادی تحقیق از برازش مناسبی برخوردار است. بین اخلاق حرفهای و خودکارآمدی مربیان ورزشی ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد؛ همچنین 2 / 20 درصد از اثر اخلاق حرفهای بر کارآمدی مربیگری از طریق غیرمستقیم و توسط متغیر میانجی شایستگی مربیان تبیین شده است. نتیجهگیری: با توجه به یافتهها، نتیجه گرفته میشود، اخلاق حرفهای مربیان باشگاههای ورزشی از طریق افزایش شایستگی باعث توسعه خودکارآمدی آنها میشود و مسئولین ورزش جهت افزایش خودکارآمدی مربیان ورزشی باید به نهادینه کردن اخلاق حرفهای در آنها اهتمام ویژه داشته باشند.
|
پژوهشگران
|
طهماسب شیروانی (نفر اول)، کریم زهره وندیان (نفر دوم)
|