مشخصات پژوهش

صفحه نخست /اثر دی 2-اتیل هگزیل فتالات بر ...
عنوان اثر دی 2-اتیل هگزیل فتالات بر سیکل سلولی سلولهای بنیادی مزانیشیم مغز استخوان رت
نوع پژوهش پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها سلولهای بنیادی مزانشیم مغزاستخوان، دی2-اتیل هگزیل فتالات، سیکل سلولی، تمایز به استئوبلاست
چکیده مقدمه: دی2-اتیل هگزیل فتالات به عنوان یک ترکیب فرم دهنده در صنایع غذایی و پزشکی استفاده می شود. انسان از طریق خوراکی، استنشاق و تماس پوستی در معرض این آلاینده زیست محیطی قرار می گیرند. در مطالعات قبلی، اثر غلظت های مختلف این آلاینده بر توانایی حیات، تکثیر و تمایز و فاکتورهای بیوشیمیایی سلول های بنیادی مزانشیم مغزاستخوان رت (MSCs) مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش مکانیسم اثر دی2-اتیل هگزیل فتالات بر توانایی حیات، توانایی تکثیر، آپوپتوزیس، چرخه سلولی و بیان ژن های دخیل در چرخه سلولی و تمایز MSCs به استئوبلاست بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی تجربی MSCs تا پاساژ 3 کشت و سلول ها با غلظت های0، 100 و 500 میکرومولار در محیط غیراستئوژنیک برای 24 و 48 ساعت و غلظت های 0 و100 میکرومولار در شرایط استئوژنیک برای 21 روز تیمار شد. از تست تریپان بلو و MTT جهت بررسی توانایی حیات، از تست CFA و PDN به منظور بررسی توانایی تکثیر استفاده گردید. سطح الکترولیت ها با دستگاه فلیم فتومتر و میزان کلسیم با کیت تجاری سنجیده شد. همچنین مطالعه ی چرخه سلولی با فلوسایتومتری و بررسی مرگ سلولی با وسترن بلات، آزمون کامت و فلوسایتومتری توسط رنگ آمیزی Annexin/PI انجام پذیرفت. بیان ژن های چرخه سلولی و دخیل در تمایز با تکنیک RT-PCR ارزیابی گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS با روش آماری ANOVA، آزمون Tukey تجزیه و تحلیل و (05/0p<)به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که توانایی زیستی و توان تکثیری در سلول های مزانشیم تحت تیمار با غلظت کم در زمان کوتاه تغییر نمی کند، اما با افزایش هر دو فاکتور غلظت و زمان، توانایی زیستی و توان تکثیری این سلول ها با کاهش معنی دار (05/0p<) مواجه شد. همچنین میزان الکترولیت ها در غلظت 500میکرومولار دچار تغییر شد. ازطرفی دی2-اتیل هگزیل فتالات باعث توقف سیکل سلولی در فاز G1 بصورت وابسته به غلظت شد، بصورتی که کاهش معنی دار در بیان ژن های (Cdk2 و Cdk4) و افزایش معنی دار در بیان P53 مشاهده گردید. این در حالیست که بیان ژن raf1 بدون تغییر باقی ماند. علاوه بر این در بررسی مرگ سلولی مشاهده شد که دی2-اتیل هگزیل فتالات موجب شکستگی در DNA، فعال شدن پروکاسپاز3 و پروکاسپاز9 شد. ضمنا بررسی ژن های دخیل در تمایز MSCs به استئوبلاست نشان داد که این ترکیب
پژوهشگران زهرا شایگان فر (دانشجو)، جواد سرگلزائی (استاد مشاور)، محمد حسین آبنوسی (استاد راهنما)