مشخصات پژوهش

عنوان	اثر تمرین هوازی بر سطح سرمی بتاتروفین و آیریزین در موشهای چاق
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها	واژگان کلیدی: تمرین هوازی، بتاتروفین، سندروم متابولیک، مایوکاین
چکیده	چکیده مقدمه: بتاتروفین و آیریزین پروتئین های تولید شده از بافت کبد و عضله هستند که سوخت و ساز تری گلیسرید و هموستاز گلوکز را تنظیم می کنند. این مطالعه جهت ارزیابی سطح بتاتروفین و آیریزین در موشهای چاق بعد از تمرین هوازی طراحی شد. مواد و روشها: بیست سر موش نر 8 هفته ای نژاد اسپراگ داولی (وزن: 2/11±8/249 گرم) جهت مطالعه انتخاب و خریداری شدند. بعد از ایجاد چاقی توسط رژیم غذایی پر چرب، حیوان ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: ورزش (12 سر) و کنترل (12 سر). همچنین یک گروه همسان با وزن طبیعی برای مقایسه های سطح پایه انتخاب شدند. حیوان ها 60 دقیقه در روز، 5 روز در هفته و برای 10 هفته تمرین داده شدند. وزن بدن، نیمرخ لیپیدی و گلیسمیک، سطوح بتاتروفین و آیریزین بعد از 10 هفته تمرین ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه مقایسه شدند(05/0>P). یافته ها: یافته ها نشان داد وزن بدن(01/0>P)، کلسترول تام (02/0>P)، تری گلیسرید (05/0>P) و گلوکز پلاسما (04/0>P) به دنبال تمرین ورزشی در موشهای چاق کاهش یافت. بتاتروفین پلاسما در گروه ورزشی در مقایسه با گروه کم تحرک به طور معنی دار کاهش یافت(02/0>P). برعکس، غلظت آیریزین با انجام تمرین ورزشی به طور معنی دار افزایش یافت(03/0>P). نتیجه گیری: داده ها نشان داد که تمرین هوازی با شدت متوسط از اختلالات قلبی عروقی ناشی از چاقی جلوگیری می کند و به طور همزمان سطوح بتاتروفین و آیریزین را بهبود می بخشد.
پژوهشگران	محمد پرستش (همکار)، عباس صارمی (مجری)