|
عنوان
|
زیست ردیابی آلودگی ریزگردها و پهنه بندی میزان گرد و غبار در سطح شهر اهواز
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
|
|
کلیدواژه‌ها
|
روندیابی، گردوغبار، گونه های درختی، مدیریت محیط زیست
|
|
چکیده
|
در این مطالعه، از برگ درختان برهان، اکالیپتوس، کنوکارپوس و سپستان در نه جهت اصلی، فرعی و مرکز شهر اهواز جهت بررسی مکانی میزان غلظت ریزگردها در سه فصل بهار،تابستان و پاییز 1395 نمونه گیری شد. روش های آماری جهت تجزیه وتحلیل داده ها شامل آزمون نرمال بودن داده ها از آزمون ANOVAاستفاده گردید و جهت استخراج نقشه های آلودگی، از روش درون یابی در محیط GIS استفاده شد. طبق نتایج حاصل از تحلیل های آماری به طور متوسط برگ گونه های کنوکارپوس و سپستان بیشترین به دام اندازی گرد و غبار را دارا می باشند و گونه های برهان و اکالیپتوس در رتبه های بعدی قرار می گیرند. البته این رتبه بندی در سه فصل نمونه گیری متفاوت بوده اما در نهایت می توان به این نتایج دست یافت. با توجه نتایج پهنه بندی، بیشترین میزان غلظت گرد وغبار در مناطق غرب (میدان انقلاب)، شمال غرب (میدان شهدای گردان)، جنوب غرب (بلوار گلستان) و جنوب شرق (بلوار معلم) اهواز مشاهده می شود و در مرکز (پل مهزیار)، جنوب (خیابان شهبا) و شمال شرق (بلوار پاسداران) اهواز از میزان گردو غبار جمع آوری شده کاسته و شمال (کیان آباد) و شرق (شهرک نفت) کمترین میزان گرد و غبار را نشان داد. با در نظر گرفتن گلباد شهر اهواز جهت باد غالب از سمت شمال غرب تا غرب به سمت جنوب تا جنوب شرق کشیده می شود یعنی از سمت منطقه میدان گردان و بلوارانقلاب در مسیر ورودی وزش باد غالب شهر(شمال غرب و غرب) می توان انتظار داشت که تجمع گرد وغبار در این مناطق بالا باشد. طبق نتایج پهنه بندی تجمع گرد وغبار در بخش جنوب غرب (بلوار انقلاب) و جنوب شرق (بلوار معلم) نیز مقادیر بالایی را نشان داد که می توان چنین استنباط کرد کانون های داخلی گردوغبار در این مناطق تاثیرگذار بوده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق استفاده از گونه های کنوکارپوس، سپستان و برهان در محیط های شهری به دلیل به دام اندازی گرد و غبار هوای شهر پیشنهاد می گردد
|
|
پژوهشگران
|
مینا تقی زاده (استاد مشاور)، مرتضی نادری (استاد راهنما)، آزاده کاظمی (استاد راهنما)، سیده مرضیه حسینی (دانشجو)
|