عنوان
|
اثر تمرین تناوبی با شدت بالا بر محور هورمونی هیپوتالاموس- هیپوفیز- گنادال و باروری موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
کلیدی واژه ها: دیابت نوع 2، پارامترهای اسپرم، هورمونهای جنسی، تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT)
|
چکیده
|
چکیده زمینه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر 10 هفته اثر تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) بر سطوح سرمی هورمونهای جنسی و پارامترهای اسپرم موشهای صحرایی دیابتی نوع 2 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی از نژاد ویستار در محدوده وزنی 48±200 به سه گروه (کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی همراه تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) بطور تصادفی تقسیم شدند. گروه دیابتی تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) یک هفته بعد از القاء دیابت، به مدت 10 هفته تمرینات HIIT منظم را به وسیله تردمیل انجام دادند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اپیدیم چپ جهت بررسی پارامترهای اسپرم و سرم خون موشهای صحرایی جهت بررسی هورمونهای جنسی جمع آوری شد. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ (one-way ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0 بررسی شدند. یافته ها: 10 هفته تمرین HIIT موجب کاهش معنادار در قند خون ناشتا (001/0P=) و افزایش معنادار سطوح سرمی تستوسترون (001/0P=)، (042/0P=) LHو FSH (024/0P=) در گروه تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) نسبت به گروه کنترل دیابتی شد. همچنین پارامترهای اسپرم (تعداد، قابلیت حیات و تحرک) در گروه تمرین HIIT نسبت به گروه دیابتی بهبود یافت (05/0P<). بحث و نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین HIIT از طریق افزایش سطوح سرمی هورمونهای جنسی تستوسترون، LH و FSH موجب بهبود تعداد، زنده مانی و قابلیت حرکت اسپرم در موشهای دیابتی نوع 2 میشود.
|
پژوهشگران
|
نادر شوندی (نفر دوم)، محمد پرستش (نفر اول)
|