|
عنوان
|
تقدیم و تاخیر و بازتاب آن در ترجمه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قرآن، تقدیم و تأخیر، سیاق، نظم، ترجمه
|
|
چکیده
|
در هر زبانی برای ترتیب واژگان جمله «اصلی»وجود دارد که البته رعایت این اصل گاهی واجب و در مواردی ممتنع و در مواردی نیز جائز است. جواز در امر تقدیم و تاخیر بستگی به بافت متن دارد که نویسنده بسته به توان و هنر خودش در متن خویش بدان مبادرت می ورزد و اوج این هنر را در قرآن مشاهده می کنیم در قرآن آیه هایی با همان واژگان چند بار تکرارشده اند؛ اما در هر بافتی که قرار گرفته اند ترتیب و ساختار آنها متفاوت گشته و باعث اختلاف معنا شده است. نوشتار حاضر سعی کرده با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی این پدیده بپردازد. هدف از انجام این پژوهش بررسی زیباشناسانه این اسلوب و ظرافتهای آن می باشد. این بررسی نشان داد که زیبایی این هنر در پرتو نظریه سیاق یا نظم واژگان قابل فهم بوده و در پرتو همین نظریه، ترجمه ی هر متن ادبی به ویژه قرآن که دارای نظم فرا بشریست مشکل است؛ اما با این وجود می توان با یافتن معادلی مناسب در زبان مقصد به ترجمه برخی از تقدیم و تأخیرها مبادرت ورزید هر چند در ترجمه های مورد بررسی غالب تقدیم و تأخیرها مغفول مانده اند.
|
|
پژوهشگران
|
احمد امید علی (نفر دوم)، محمود شهبازی (نفر اول)
|