زمینه و هدف پژوهش: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیرهشت هفته تمرینات استقامتی- مقاومتی وحرکات اصلاحی برعملکرد ریه دختران جوان مبتلابه اسکولیوز ایدیوپاتیک بود. روششناسی تحقیق پژوهش: این مطالعه از نوع نیمه تجربی روی دختران۱۹تا۲۴ سال ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری با انحنای جانبی با زاویه کاب بین-۱۰-۲۵ درجه بودند، بهصورت تصادفی به جامعه آماری به صورت تصادفی به سه گروه اصلاحی (10=n)، استقامتی (10=n) و کنترل(10=n) تقسیم شدند. از آزمودنیها در پیشآزمون و پسآزمون با روش راستراستروگرافی از نمای خلفی بیماران گرفته شد و مبنای ارزیابی زاویه کوب قرار گرفت. پس از اتمام تمرینات پس آزمون از هر سه گروه گرفته شد. برای ارزیابی ظرفیت تنفسی آنها به وسیله اسپیرومتری،شاخصهای ظرفیت حیاتی اجباری(FVC ), حجم هوای بازدمی درثانیه اول (FEV1 ) و ظرفیت حیاتی اجباریFEV1/FVC))گرفته از آزمون تی زوجی برای تغییرات درون گروهی و از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافتههای پژوهش: نتایج تحقیقات نشان داد که هشت هفته تمرینات استقامتی- مقاومتی و تمرینات اصلاحی برظرفیت حیاتی اجباری(FCV) حجم تهویه اجباری در ثانیه اول(FEV1) نسبت تهویه اجباری در ثاینه اول به ظرفیت حیاتی اجباریFEV1/FVC)) و مقایسه دو گروه تمرینات استقامتی و اصلاحی بر عملکرد ریه در دختران جوان مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک تاثیر دارد. (05/0P≤). نتیجهگیری: نتایج بهدستآمده از این تحقیق نشان داد، که اصلاح ساختار نامناسب عضلانی - اسکلتی قفسه سینه، ستون فقرات و به عبارت دیگر اصلاح اسکولیوزیس ناحیه توراسیک از طریق پروتکل های تمرینی حاضر در تحقیق، میتواند در بهبود ظرفیت قلبی و تنفسی مؤثر باشد