توزیع جغرافیایی فعالیت‌های اقتصادی یکی از حوزه‌های پژوهشی مهم در اقتصاد است. اصلاحات اقتصادی و رشد سریع اقتصادی در بسیاری از کشورها در چند دهه گذشته توجه زیادی را از سوی اقتصاددانان به خود جلب کرده است و بسیاری از اقتصاددانان شروع به مطالعه در حوزه توزیع جغرافیایی صنعتی و تخصص منطقه‌ای در این کشورها کرده‌اند. با توجه به اهمیت این موضوع برای کشور درحال‌توسعه ایران، در این تحقیق با استفاده از داده‌های مقطعی سال 1399 مربوط به صنایع کارخانه‌ای استان‌های ایران در سطح کدهای دو رقمی آیسیک (ISIC) محلی سازی و تخصص منطقه‌ای مورد محاسبه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که توزیع فضایی کارگاه‌های صنعتی در بین استان‌ها با کمترین نابرابری انجام شده است؛ اما قدرت اشتغال‌زائی این کارگاه‌ها و قدرت ارزش‌آفرینی این کارگاه‌ها با نابرابری بیشتری بین مناطق توزیع شده است. توزیع فضایی هزینه‌های تحقیق و توسعه نیز بیشترین شاخص محلی سازی را دارد. هم‌چنین استان‌های محروم و کمتر توسعه‌یافته از تخصص منطقه‌ای بالائی برخوردار هستند و در این استان‌ها تمرکز بیشتر روی صنایع محدودی بوده است در حالی که اغلب استان‌های صنعتی دارا
