1403/08/13
محمد حسین مرادی

محمد حسین مرادی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0001-5877-0866
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 7004477102
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک، گروه علوم دامی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی سطوح متفاوت پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه به پروتئین قابل تجزیه در شکمبه در جیره بره های پرواری تغذیه شده با سطح بالای فیبر
نوع پژوهش
طرح پژوهشی خاتمه‌یافته
کلیدواژه‌ها
کاه گندم، پروتئین قابل تجزیه، پروتئین غیر قابل تجزیه، بازدهی نیتروژن، بره پرواری
سال 1400
پژوهشگران مهدی کاظمی بنچناری ، مهدی خدایی مطلق ، محمد حسین مرادی ، عبدالفتاح سالم ، علی ولی زاده

چکیده

جهت بررسی تاثیر استفاده از کنجاله سویا و کنجاله سویای فرآوری شده (عبوری شده) در جیره هایی بر پایه کاه گندم تعداد 18 راس بره نژاد فراهانی با میانگین وزن 27 کیلوگرم در سه تیمار (6 راسی) و در جایگاه های انفرادی تحت آزمایش قرار گرفتند. به این منظور عملکرد، تخمیر شکمبه ای، متابولیت های خون و آنزیم های کبدی و همچنین ویژگی های لاشه بعد از کشتار مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل سه تیمار بود که شامل منبع پروتئینی تامین شده از کنجاله سویا و منبع پروتئین کنجاله سویا با کنجاله سویای عبوری (50 به 50) و منبع پروتئین تامین شده از کنجاله سویای عبوری بود. نسبت پروتئین قابل تجزیه در شکمبه به پروتئین عبوری در جیره ها برابر 65:35، 60:40، و 55:45 به ترتیب برای تیمارهای 1، 2 و 3 بود. جیره پایه در هر سه تیمار حاوی 400 گرم در هر کیلوگرم کاه گندم بود. طول دوره آزمایش 70 روز بود و بره ها هر 10 روز یک بار توزین می شدند و مقدار مصرف خوراک روزانه نیز اندازه گیری می شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مقدار مصرف خوراک و همجنین تغییرات وزن در تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری نشان ندادند (05/0