1403/08/22
مهدی میرزائی (علوم دامی)

مهدی میرزائی (علوم دامی)

مرتبه علمی: استادیار
ارکید: https://orcid.org/0000-0002-1445-2986
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 57004439300
دانشکده: دانشکده کشاورزی و محیط زیست
نشانی: دانشگاه اراک، گروه علوم دامی
تلفن:

مشخصات پژوهش

عنوان
اثرات روش‌های مختلف ارائه علوفه و منبع علوفه بر روی مصرف، عملکرد رشد و متابولیت‌های خونی گوساله‌های شیری هلشتاین
نوع پژوهش
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها
گوساله، روش ارائه، منبع علوفه، عملکرد، رفتار تغذیه‌ای
سال 1402
پژوهشگران مهدی حسین یزدی(استاد راهنما)، مهدی میرزائی (علوم دامی)(استاد راهنما)، مهدی کاظمی بنچناری(استاد مشاور)، فائزه فرید(دانشجو)

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات روش ارائه علوفه و منبع علوفه بر مصرف خوراک، عملکرد رشد، سلامت، متابولیت‌های شکمبه‌ای و خون گوساله‌های شیری هلشتاین انجام شد. در این پژوهش 44 رأس گوساله هلشتاین شیرخوار در سن 4 روزگی (با میانگین وزنی 42/2 ± 26/38 کیلوگرم) به‌طور تصادفی به یکی از چهار تیمار آزمایشی (11 تکرار به ازای هر تیمار) در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 2×2 اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی عبارتند از: 1) خوراک آغازین و یونجه به‌صورت جداگانه (SP-AH)، 2) خوراک آغازین و یونجه به‌صورت مخلوط (MIX-AH)، 3) خوراک آغازین و کاه به‌صورت جداگانه (SP-WS)، 4) خوراک آغازین و کاه به‌صورت مخلوط (MIX-WS). نسبت علوفه در تیمارهای مخلوط 10 درصد در نظر گرفته شد. گوساله‌ها در 63 روزگی از شیر گرفته شدند و تا 75 روزگی در جایگاه‌های انفرادی نگهداشته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که در دوره پیش از شیرگیری، تغذیه جداگانه خوراک آغازین و علوفه سبب افزایش معنی‌داری در مصرف علوفه گردید، به‌گونه‌ای که تیمار حاوی یونجه بیشترین اثر بر مصرف علوفه داشت (05/0>P). همچنین گوساله‌های دریافت کننده SP-AH و SP-WS تمایل بیشتری به افزایش کل ماده خشک مصرفی، مصرف خوراک آغازین و مصرف NDF نسبت به گوساله‌های دریافت کننده MIX-AH و MIX-WS داشتند (08/0=P). در دوره پس از شیرگیری، کل ماده خشک مصرفی، مصرف خوراک آغازین، مصرف NDF و افزایش وزن روزانه در گوساله‌های تغذیه شده با کاه گندم در مقایسه با یونجه بیشتر بود (05/0>P). گوارش‌پذیری مواد مغذی نیز در تیمارهای حاوی یونجه بیشتر از کاه بود (01/0>P)، به‌گونه‌ای که گوارش‌پذیریNDF در تیمار MIX-AH نسبت به سایر تیمارها تمایل به افزایش داشت (09/0=P). نمره مدفوع در تیمارهای MIX-AH و MIX-WS نسبت به تیمارهای SP-AH و SP-WS تمایل به افزایش داشت (08/0=P). در بین فراسنجه‌های رشد اسکلتی، گوساله‌های تغذیه شده با یونجه ارتفاع هیپ، عرض هیپ و طول بدن بیشتری نسبت به کاه گندم داشتند (05/0>P). مدت زمان خوردن و نشخوارکردن در دوره پیش از شیرگیری و کل دوره، در گوساله‌های تغذیه شده با کاه گندم بیشتر از یونجه بود (05/0>P). در بین فراسنجه‌های تخمیر شکمبه، گوساله‌های تغذیه شده با تیمارهای مخلوط غلظت اسیدهای چرب فرار و استات بیشتری نسبت به تغذیه جداگانه خوراک آغازین و علوفه داشتند (06/0=P). همچنین در دوره پیش از شیرگیری، میزان نیتروژن اوره‌ای خون (BUN) در تیمارهای مخلوط نسبت به تغذیه جداگانه تمایل به افزایش داشت (1/0=P)، در حالی‌که در دوره پس از شیرگیری، غلظت گلوکز در تیمارهای حاوی کاه افزایش (05/0>P) و غلظت BUN کاهش یافت (08/0=P). در مجموع نتایج نشان داد که در دوره پیش از شیرگیری تغذیه جداگانه خوراک آغازین و علوفه، و در دوره پس از شیرگیری، تیمارهای حاوی کاه گندم سبب بهبود مصرف خوراک و عملکرد رشد گوساله‌های شیرخوار می‌گردد.