چکیده: طراحی و ساخت بیوراکتور هواراند به منظورکاهش میزان آمونیاک از پساب حوضچههای تبخیر پالایشگاه نفت امام خمینی شازند با روش جلبکپالایی در این پژوهش کاربرد روش نوین جلبکپالایی در حذف آمونیاک از آبهای آلوده به هیدروکربنهای نفتی که دارای محتوای آمونیوم و ترکیبات قلیایی بالایی هستند در راستای ارتقای سیستم تصفیه بیولوژیکی پالایشگاه امام خمینی شازند(ره) که یکی از پیچیدهترین پالایشگاههای کشور میباشد مورد بررسی قرار گرفت. هدف این تحقیق، یافتن روشهای کاربردی و مقرون به صرفه، جهت صیانت و حفظ منابع آبی کشور میباشد. در نخستین مرحله پس از بررسی توزیع جلبکی و خالصسازی نمونهها، کلرلاولگاریس به عنوان جلبک مقاوم در مقابل شوکهای آمونیاکی برگزیده شد. آزمایشات در بیوراکتور ساخته شده با حجم20 لیتر و ارتفاع 1 متر در دمای 1 ± 25 درجه سانتیگراد و pH اولیه 0.2 ± 7.0 انجام شد. جهت بررسی راندمان بایوراکتور، به صورت همزمان کلیه آزمایشات در یک سیستم کشت آزمایشگاهی با شرایط یکسان انجام شد. در غلظتهای کمتر از mg/L 50 آمونیاک در هر دو روش به صورت کامل حذف گردید. در غلظت mg/L 10 کل آمونیاک در هر دو روش، در هفته اول به اتمام رسید. در غلظتهای mg/L 50 تا mg/L 100 حدود 94 درصد آمونیاک در ظرف شیشهای و حدود 95 درصد در راکتور حذف گردید. با افزایش میزان آمونیاک و سمیت آن کاهش تکثیر سلولی و قدرت جذب جلبک اتفاق افتاد و این امر در غلظت mg/L 500 کاملا مشهود بود. جلوگیری از تبخیر آب و تهنشین شدن زیستتوده، کنترل بهتر برخی پارامترهای حیاتی و انتقال جرم وگرمای کارآمد، سبب راندمان بالاتر بایوراکتور هواراند شد. در مرحله دوم، حذف آمونیاک توسط ریزجلبک در محیط حاوی 10 میلیگرم در لیتر آمونیاک و غلظتهای مختلف هیدروکربنهای نفتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که غلظتهای پایین هیدروکربنها نه تنها مانع از حذف آمونیاک نمیشود، بلکه برای افزایش نرخ تولید زیست توده نیز مفید است، همچنین آزمایشات نشان داد کلرلا ولگاریس یک ریزجلبک انعطاف پذیر و مقاوم در برابر شرایط نامساعد بوده و به سرعت با محلول کشت با آلایندگی کم سازگار میشود. این ویژگی پتانسیل کلرلا ولگاریس را جهت حذف آمونیاک و طیف وسیعی از هیدروکربنها با خواص و سمیت متفاوت افزایش داده است. واژگان کلیدی: میکروجلبک ، کلرلاولگاریس، پالایشگاه نفت ، آمونیاک، بایوراکتورهواراند، ماندگی، ضریب انتقال جرم