در این مقاله امکان تغذیه مصنوعی در بستر رودخانه کرج در حدفاصل بند بیلقان تا معادن شن و ماسه مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور با استفاده از چاهکهای پیزومتری حفر شده در دشت مورد بررسی مشخص شد که افت زیاد سطح آب زیرزمینی در سالهای اخیر وجود داشته است. برای توجیه وجود حجم کافی آب برای تغذیه در بستر رودخانه، آمار 11 سال اخیر مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید که به طور میانگین سالانه بیش از 92 میلیون متر مکعب آب از ناحیه مورد نظر می گذرد. برای تعیین میزان نفوذپذیری سطحی بستر رودخانه، دو حوضچه آزمایشی نفوذ احداث گردید. بر اساس نتایج آزمایشهای انجام شده، پس از یک دوره سه هفتهای، نفوذی بیش از 103 لیتر در ثانیه در هکتار اندازه گیری شد. با توجه به مساحت 150 هکتاری بستر موجود، روزانه بیش از 1.3 میلیون متر مکعب قابلیت نفوذ و تغذیه وجود دارد. برای تعیین امکان انتقال آب سطحی به آبهای زیرزمینی، مقاطع زمین شناسی و لایهبندی خاک مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به عدم وجود لایه های رسی با نفوذ کم و همچنین قابلیت انتقال بیش از 6 متر در روز سهولت پیوستن آب سطحی به آبهای زیرزمینی تایید گردید. نهایتا برای طراحی بندهای عرضی و تعیین مکان و ارتفاع بندها از روش روندیابی و نرم افزار هک-رس استفاده شد.
