پرش هیدرولیکی یکی از پدیده های مهم در استهلاک انرژی جنبشی جریان های فوق بحرانی می باشد. تابه حال معادلاتی درزمینه ی طول پرش هیدرولیکی ارائه گردیده اند. این معادلات بر روی رژیم هیدرولیکی مشخص و بازبری مشخصی می باشند و این امکان وجود دارد که با تغییر رژیم هیدرولیکی و همچنین با تغییر زبری، قابلیت و کارآیی مناسب را نداشته باشند. هدف مطالعه ی حاضر، بررسی معادلات ارائه شده پرش هیدرولیکی در رژیم های مختلف جریان و ارائه رابطه جدیدی برای پرش هیدرولیکی در شرایط بستر زبر می باشد. آزمایش های این تحقیق در دو کانال آزمایشگاهی واقع در آزمایشگاه های هیدرولیک دانشگاه اراک، انجام گردید. مطابق نتایج آزمایش های فلوم یک ( با عرض 2/0متر)، مدل ریاضی اید و راجاراتنام دارای روند مشخصی با افزایش زبری نمی باشند. خطای مدل پالیارا و همکاران با افزایش زبری کاهش پیدا کرده است. خطای دیگر مدل ها با افزایش زبری افزایش پیدا کرده است. نتایج حاصل از این تحقیق در فلومدو (با عرض 5/0متر)،بیان گر آن است که میانگین درصد خطای همه مدل ها به غیراز مدل های اید و راجاراتنام وگاندی و یاداو، با افزایش زبری بستر افزایش پیداکرده است. در جریان صاف هیدرولیکی مدل های الف- پارسامهر و همکاران، ب- گاندی و یاداو، پ- اید و راجاراتنام و ت- محسنی موحّد و همکاران قابل کاربرد می باشد. در جریان انتقالی هیدرولیکی تمام مدل ها دارای خطای بالایی می باشد اما در صورت نیاز، می توان از مدلمحسنی موحّدو همکاران با خطای 7/53 درصد استفاده کرد. در شرایط زبر هیدرولیکی نیز هیچکدام از روابط خطای پایینی ندارد ولی به هرحال مدلمحسنی موحّدو همکاران با خطای تقریبی 57 درصد قابل استفاده تر می باشد. در این تحقیق بر مبنای اصول آنالیز ابعادی، رابطه ای برای طول پرش هیدرولیکی در بستر زبر به دست آمد. بدین منظور 136 سری داده (91 داده واسنجی و 45 داده صحت سنجی) از آزمایش های فلوم دانشکده کشاورزی و آزمایش های USBR استفاده گردید. در مرحله واسنجی رابطه ای ساده ارائه گردید که طول پرش را به صورت مقادیر L_j/y_1 در برابر 〖Fr_1〗^2 با ضریب تبیین 89 % نشان می دهد. این مدل در مرحله صحت سنجی نیز نزدیک خط همانی بود.
