در این تحقیق تأثیر دو نوع منبع (آْلی-متیونینه و معدنی-سولفاته) و سه سطح منگنز (135،90،25 میلیگرم در کیلوگرم) در جیره، برعملکرد، کیفیت تخم مرغ و فراسنجه های خونی در مرغ تخم گذار نژاد هایلاین w36 در شرایط تنش گرمایی مورد مطالعه قرار گرفته است. تیمارهای آزمایشی شامل: جیره پایه همراه با 25 میلیگرم در کیلوگرم منگنز سولفاته (تیمار 1)، 90 میلیگرم در کیلوگرم منگنز سولفاته (تیمار2)، 135 میلیگرم در کیلوگرم منگنز سولفاته (تیمار3)، 25 میلیگرم در کیلوگرم منگنز آلی (تیمار4) و 90 میلیگرم در کیلوگرم منگنز آلی (تیمار5) و 135 میلیگرم در کیلوگرم منگنز آلی(تیمار6) بودند. در این آزمایش از 360 قطعه مرغ تخم گذار در سن 22 هفتگی و بصورت فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی شامل6 تیمار و 4 تکرار (15 پرنده در هر تکرار) استفاده شد. منبع منگنز تاثیری بر درصد تولید نداشت، ولی سطح منگنز منجر به بهبود درصدتولید، ضریب تبدیل و توده تخم مرغ تولیدی گردید. نوع منبع و افزایش سطح منگنز کاهش معنی داری بر مصرف خوراک داشتند. منبع و سطح منگنز تاثیرمعنی داری بروزن تخم مرغ، سفیده و زرده نداشت ولی سطح منگنز بر وزن پوسته، ارتفاع سفیده، منگنز و فسفر خون تاثیر معنی داری داشتند. برخی متابولیت های خونی تحت تأثیر منبع و سطح منگنز قرار گرفتند. در نهایت مکمل جیره با منگنز بدون توجه به منبع آن تا سطح 135 میلیگرم درکیلوگرم در شرایط تنش گرمایی منجر به بهبود صفات عملکردی و بخصوص کیفیت پوسته تخم مرغ گردید.