افزایش بازده تولید مثلی یکی از عوامل اساسی جهت افزایش بازده اقتصادی و بقاء دامداران متوسط و خرده پا می باشد. تحقق این مهم مستلزم انجام کارهای تحقیقاتی مشارکتی و برنامه های ترویجی با همکاری دامداران است. در مطالعه حاضر وضعیت دامداران هدف طرح همزمان سازی فحلی (دام سبک) در استان های مرکزی ( 11نفر) و فارس (12 نفر) از نظر دانش و نگرش در مورد این فناوری مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز تحقیق توصیفی حاضر از ابزار پرسشنامه و نیز مصاحبه استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که دانش فنی دامداران هدف طرح درباره همزمان سازی فحلی در حد متوسط قرار داشت. همچنین نگرش عاطفی، کاربردی و معرفتی مشارکت کنندگان نسبت به فناوری همزمان سازی فحلی در سطح مطلوبی بود، و پایین ترین مطلوبیت، مربوط به دانش کاربردی پاسخگویان بود. وجود مسائلی مانند رعایت نکردن برخی از نکات از سوی دامداران (مانند تعداد ناکافی قوچ در زمان جفتگیری، تغذیه ناقص در زمان فحلی)، عدم برگزاری دوره آموزشی از سوی مجریان، فقدان شاخص مناسب در انتخاب دامدار و مکمل نبودن برنامه های آموزشی با اجرایی در برنامه طرح مانع از گسترش مطلوب این فناوری در بین دامداران گردید.
