تجربیات سایر کشورها در زمینه نوع رشته و اهداف متصور شده برای آن، می تواند برای کشورهای دیگر از جمله کشور ما مفید واقع شود، چرا که با اتکا بر مطالعات سایر کشورها به این نکته پی برده می شود که آموزش عالی در کشورهای پیشرو در زمینه علوم ورزشی چگونه دنبال می شود و از این طریق وسعتی از اندیشه ها و تفکرات راهبردی در برنامه های آموزشی کشف و تحلیل می شود. هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی رشته علوم ورزشی در ایران و چند کشور منتخب از منظر تنوع رشته های علوم ورزشی و اهداف آموزشی است. در انجام مطالعات تطبیقی از روش جرج بردی لهستانی استفاده شد که شامل چهار مرحلۀ توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه است. نمونه آماری برنامه آموزشی رشته های علوم ورزشی دانشگاه های برتر در زمینه علوم ورزشی بود. در انتخاب دانشگاه های مطرح در زمینه علوم ورزشی از رتبه بندی شانگهای (2018) استفاده شد و بر این اساس 100 دانشگاه برتر در این زمینه مورد مطالعه قرار گرفت. از مطالعات کتابخانه ای، سایت های اینترنتی و مطالب مندرج در وب سایت های دانشگاهی استفاده شد. با مطالعه 100 دانشگاه مختلف در زمینه ورزش نتایج نشان داد حدود 72 رشته مختلف از علوم ورزشی در مقطع کارشناسی آموزش داده می شود. بسته به نوع رشته های ایجادشده اهداف متفاوت و متمایزی بیان شده است که عمق و عینیت اهداف بیان شده (چگونگی رسیدن به اهداف)، ارتباط اهداف با نیازهای شغلی و مهارتی و ایجاد دوره های کارآموزی پویا با همکاری نهادهای مختلف در کشورهای موردبحث، بیشتر از ایران بود. تفاوت اهداف در ارتباط عملی دانشگاه ها با نهادهای مختلف ازجمله فدراسیون های مختلف ورزشی نشان از عزم دانشگاه ها برای کاربردی کردن آموخته های دانشجویان است. علاوه بر این گواهینامه هایی نیز از سوی دانشگاه به دانشجویان به منظور سهولت در به دست آوردن شغل ارائه می شود و بر کارورزی های بیش از یک سال تأکید شده است. در نتیجه به نظر می رسد تنوع رشته ای در زمینه علوم ورزشی و اهداف مورد بحث آن، باید در ارکان عینیت، ارائه گواهینامه ها، همکاری بین نهادی و کارورزی های یک ساله با نهادهای ورزشی مورد بازنگری قرار گیرد تا با غنی تر شدن علوم ورزشی، این رشته به سمت وسوی دانش چند رشته ای و فرارشته ای حرکت کند.
