زهرا رئیسی

زمینه و هدف: آسیب دیدگی رباط صلیبی قدامی یکی از مشکلات پیش روی ورزشکاران به ویژه تکواندوکاران است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات تعلیقی بر پیشگیری از آسیب رباط صلیبی قدامی در زنان تکواندوکار بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. شرکت کنندگان در این پژوهش زنان تکواندوکار (سن 18- 25 سال) فعال شهرستان الیگودرز بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) قرار گرفتند. به منظور ارزیابی ریسک آسیب ACL از آزمون های پرش تاک و پرش های عملکردی لی لی استفاده شد. از گروه تجربی خواسته شد در برنامه تمرینی 8 هفته ای (سه جلسه در هفته) شرکت کنند. درحالیکه گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی سازمان یافته ای شرکت نکرد. هر دو گروه پیش آزمون را قبل از شروع دوره تجربی و پس آزمون را پس از اتمام آن انجام دادند. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک، برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد از آمار توصیفی و برای تعیین اختلاف درون گروهی و بین گروهی پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون های تی همبسته و آنالیز کواریانس یک طرفه در سطح معناداری 95 درصد و 05/0≥P استفاده شد. یافته ها: آزمون تی همبسته پیشرفت معنادار متغیرهای پرش لی لی تک پا، سه تایی، متقاطع هر دو پای برتر و غیر برتر و پرش تاک گروه تجربی را نشان داد (05/0≥P). در سمت مقابل امتیاز پرش لی لی تک پا، سه تایی و متقاطع گروه کنترل کاهش عمدتاً معناداری (به جز پرش لی لی تک پای برتر و پرش متقاطع غیربرتر) را داشت (05/0≥P). همچنین میزان خطای پرش تاک در گروه کنترل کاهش یافت که معنادار نبود (05/0≤P). همچنین نتایج آزمون آنالیز کواریانس یکطرفه نشان داد هر دو گروه دارای اختلاف معنادار در پس آزمون بودند که به نفع گروه تجربی بود (05/0≥P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بیانگر این بود که تمرینات تعلیقی بر بهبود عملکرد پرش لی لی و پرش تاک می تواند تأثیر داشته باشد. بنابراین به نظر می رسد استفاده از این تمرین ها در برنامه های ورزشی و پیشگیری از آسیب رباط صلیبی قدامی زنان تکواندوکار مستعد آسیب ACL می تواند فواید قابل توجهی را برای آنها داشته باشد.