در این پژوهش، غشاهای نانوکامپوزیتی بر پایه پلی اتر سولفون و با استفاده از نانوذرات سولفونه شده اکسید سیلیس (SiO2-SO3H) به کمک روش تغییر فاز ساخته شد. از پلیمر پلی وینیل پیرولیدن به عنوان حفره ساز و از دی متیل استآمید به عنوان حلال، در ساخت محلول پلیمری استفاده شد. اثر غلظت های مختلف نانوذرات در محلول پلیمری بر عملکرد جداسازی غشاها مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت ارزیابی ساختار غشاها از عکس برداری الکترونی میکروسکوپی و میکروسکوپ نوری استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد با افزایش نانو ذره سیلیکای سولفونه شده میزان بهبود قابل توجهی در میزان شار عبوری و پس دهی غشاهای اصلاح شده حاصل گردید و مقاومت مکانیکی غشاهای اصلاح شده بین 15 تا 25% نیز افزایش یافت. عملکرد بهینه برای غشا حاوی 1/0% نانو ذره با افزایش شار 200% نسبت به غشای اصلاح نشده و میزان پس دهی 70% به دست آمد. همچنین نسبت کاهش شار این نمونه که بیانگر خاصیت ضدگرفتگی آن است حدود 14/7 بود که در مقایسه با نمونه فاقد نانو ذره 75% کاهش داشته است.
