زمینه و هدف: بی اختیاری ادراری در زنان مشکل شایعی محسوب میگردد که میتواند بر کیفیت زندگی آنها موثر باشد. هدف از تحقیق حاضر تعیین تأثیر هشت هفته تمرین در آب بر بی اختیاری ادراری و سطح هورمون استروژن در زنان یائسه شهر اراک بود. مواد و روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، 18 زن یائسه ) 2 / 3±1 / 60 سال( پس از تکمیل فرمهای رضایت نامه به طور تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه تمرین به مدت چهار هفته، سه جلسه در هفته به اجرای تمرینات در آب پرداختند. قبل و بعد از برنامه تمرین، بی اختیاری ادراری و میزان هورمون استروژن اندازگیری شد. ابتدا از آزمون شاپیرو-ویلک از طبیعی بودن دادهها اطمینان حاصل شد. برای مقایسه اطلاعات پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه از آزمون تی همبسته و برای مقایسه تغییرات بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده گردید. سطح معنی دار آماری p≤0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: یافتهها نشان داد که بیاختیاری ادراری ) 05 / 0p< ( و میزان هورمون استروژن ) 05 / 0p< ( در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری بهبود پیدا کرده است. نتیجه گیری: براساس یافتههای تحقیق حاضر به نظر میرسد که تمرینات در آب میتواند حتی در کوتاه مدت باعث بهبود بی اختیاری ادراری و میزان هورمون استروژن در زنان یائسه شود .
