به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ترئونین و تعادل الکترولیتی جیره بر عملکرد رشد، فراسنجههای بیوشیمی خون و پاسخ ایمنی جوجههای گوشتی، از تعداد 600 قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه (سویه راس 308) در شرایط دمایی فصل تابستان استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی بهصورت فاکتوریل 2×3 در 5 تکرار (20 جوجه در هر تکرار) انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل 2 سطح ترئونین (سطح 100 و 110 درصد توصیه راهنمای سویه راس) و 3 تعادل الکترولیتی جیره (175، 250 و 325 میلیاکیوالان در کیلوگرم جیره) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر متقابل بین تعادل الکترولیتی و سطح ترئونین جیره بر وزن نسبی تیموس و عیار اولیه پادتن علیه واکسن برونشیت عفونی مشاهده شد. تعادل الکترولیتی پایین (175 میلیاکیوالان در کیلوگرم جیره) در مقایسه با تعادل الکترولیتی بالا، موجب بهبود معنیدار میانگین افزایش وزن روزانه و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و کاهش ضریب تبدیل غذایی و تلفات گردید. همچنین کاهش معنیدار غلظت تریگلیسرید خون و افزایش غلظت اسید اوریک، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و غلظت هورمون تیروکسین در گروههای با سطح ترئونین بالا در مقایسه با تیمار حاوی سطح نرمال ترئونین مشاهده شد. با توجه به نتایج این مطالعه به نظر میرسد که کاهش تعادل الکترولیتی پایین جیره به میزان 175 میلیاکیوالان در کیلوگرم جیره اثرات مفید بر بهبود عملکرد رشد و وضعیت آنتیاکسیدانی و همچنین افزایش ترئونین جیره از 100 به 110 درصد سطح توصیه شده تجاری اثرات مثبتی بر وضعیت ایمنی و آنتی اکسیدانی در جوجههای گوشتی در شرایط تنش حرارتی دارد. همچنین نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط مشابه، افزایش سطح ترئونین به میزان 110 درصد سطح توصیه شده تجاری در جیره با تعادل الکترولیتی بالا سبب بهبود سیستم ایمنی میگردد.
