مهدی کاظمی بنچناری

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر متقابل بین نوع علوفه مصرفی (کاه در برابر یونجه) به همراه دو نسبت متفاوت پروتئین عبوری به پروتئین قابل تجزیه در شکمبه ](سطح کم LR؛ 28 به 72) و (سطح بالا HR ؛ 36 به 64)[ در جیره استارتر گوساله های شیرخوار بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی، فراسنجه های رشد، سنتز پروتئین میکروبی و متابولیت های خونی بوده است. تعداد 48 راس گوساله شیرخوار ماده نژاد هلشتاین با میانگین وزنی 5/44 در سن 3 روزگی در قالب چهار تیمار (12 رأس گوساله در هر تیمار) در یک طرح تصادفی در قالب فاکتوریل 2 در 2 به-صورت زیر در نظر گرفته شد؛ (1) جیره استارتر با منبع کاه و سطح کم پروتئین غیر قابل تجزیه به پروتئین قابل تجزیه (WS-LR) (2) جیره استارتر با منبع کاه و سطح بالای پروتئین غیر قابل تجزیه به پروتئین قابل تجزیه (WS-HR) (3) جیره استارتر با منبع یونجه و سطح کم پروتئین غیر قابل تجزیه به پروتئین قابل تجزیه (AH-LR) (4) جیره استارتر با منبع یونجه و سطح بالای پروتئین غیر قابل تجزیه به پروتئین قابل تجزیه (AH-HR). گوساله ها روز 53 از شیر گرفته شدند و تا 20 روز بعد از شیرگیری نیز در طرح بودند. آنالیز آماری به صورت قبل از شیرگیری (53-3 روز)، بعد از شیرگیری (73-53 روز) و کل دوره آزمایشی (73-3 روز) صورت گرفت. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که مصرف استارتر در پیش و پس از شیرگیری تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0