مهدی حسین یزدی

بره هایی که در مرتع چرا نمی کنند و در سیستم بسته پرورش می یابند به دلیل عدم مصرف علوفه تازه ممکن است با کاهش اسیدهای چرب غیر اشباع با چند بند دوگانه (PUFA) مواجه شوند. از طرف دیگر مشخص شده است که اسید چرب امگا-3 بر متابولیسم نیتروژن در نشخوارکنندگان تاثیر دارد. مطالعه حاضر به -منظور بررسی سطح مصرفی منبع امگا-3 و همچنین سطح پروتئین عبوری جیره استارتر بر عملکرد، فراسنجه-های رشد، قابلیت هضم مواد مغذی، متابولیت های خونی و مشتقات پورینی دفع شده از طریق ادرار در بره های شیرخوار صورت گرفت. تعداد 36 رأس بره شیرخوار نژاد فراهانی در 12 روز بعد از تولد و با میانگین وزن 8/8 کیلوگرم (9/0 ± کیلوگرم) در قالب فاکتوریل 2 × 2 در نظر گرفته شدند. فاکتورهای مربوط به آزمایش شامل سطح منبع امگا-3 مصرفی (صفر در برابر 3 درصد)، و نسبت پروتئین غیرقابل تجزیه به قابل تجزیه در شکمبه (سطح کم 28:72 یا LR و سطح بالا 37:63 یا HR) در نظر گرفته شد. چهار تیمار و هر کدام با 9 تکرار به-صورت زیر بود؛ (1) جیره بدون مکمل امگا-3 با نسبت LR پروتئین غیرقابل تجزیه به قابل تجزیه (NFA-LR)؛ (2) جیره بدون مکمل امگا-3 با نسبت HR پروتئین غیرقابل تجزیه به قابل تجزیه (NFA-HR)؛ (3) جیره با مکمل امگا-3 با نسبت LR پروتئین غیرقابل تجزیه به قابل تجزیه (FA-LR)؛ (4) جیره با مکمل امگا-3 با نسبت HR پروتئین غیرقابل تجزیه به قابل تجزیه (FA-HR). بره ها در 72 روزگی قطع شیر شدند و تا 92 روزگی در آزمایش باقی ماندند بنابراین 60 روز دوره پیش از شیرگیری و 20 روز نیز دوره پس از شیرگیری در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف استارتر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0P>). اما از طرف دیگر افزایش وزن پیش از شیرگیری تحت تأثیر رابطه متقابل بین منبع امگا-3 و نسبت پروتئین غیر قابل تجزیه به قابل تجزیه قرار گرفت (01/0 P=)؛ به طوری که تیمار FA-HR بالاترین افزایش وزن پس از شیرگیری را در بین تیمارها داشت (02/0P=). وزن بره ها در زمان پایان آزمایش نیز در تیماری که جیره HR دریافت کرده بود بالاتر از بره های مصرف کننده تیمار LR بودند (04/0P=). از طرف دیگر بازدهی خوراک تحت تأثیر رابطه متقابل قرار نگرفت و فقط جیره HR سبب بهبود بازدهی مصرف خوراک در بعد از شیرگیری شد (01/0P=). ارتفاع جدوگاه در زمان از شیرگیری (04/0P=) و ارتفاع هیپ در زمان از ش