حسینعلی قاسمی

هدف این ازمایش بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی فیتاز و اسید سیتریک بر عملکرد رشد، صفات لاشه و هماتولوزی در بلدرچین های ژاپنی تغذیه شده با جیره حاوی مقدار کم فسفر غیر فیتاته استفاده شد. در مجموع 500 قطعه جوجه بلدرچین یکروزه به 5 تیمار با 5 تکرار (قفس) و 20 پرنده در هر قفس تخصیص داده شد که جیره های آزمایشی عبارت بودند از: شاهد مثبت (مقدار کافی فسفر غیر فیتاته)، شاهد منفی (12/0 درصد کاهش در مقدار فسفر غیر فیتاته)، فیتاز (جیره شاهد منفی + 500 واحد آنزیم فیتاز در هر کیلوگرم جیره)، اسید سیتریک (جیره شاهد منفی + 30 گرم در کیلوگرم اسید سیتریک)، و فیتاز + اسیدسیتریک (جیره شاهد منفی + فیتاز + اسید سیتریک). پس از 35 روزگی، افزایش وزن روزانه در بلدرچین های تغذیه شده با هر یک از جیره های آزمایشی نسبت به پرنده های تغذیه شده با جیره شاهد منفی بیشتر بود و پرنده های تغذیه شده با جیرۀ فیتاز + اسید سیتریک بالاترین افزایش وزن را نشان دادند ( 05/0P<) . همچنین بهترین ضریب تبدیل غذایی در جوجه بلدرچین های تغذیه شده با جیره های فیتاز و فیتاز + اسید سیتریک مشاهده شد ( 05/0P<) . وزن اندام های داخلی، هماتولوژی و جمعیت تغریقی گلبول های سفید تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0