حسینعلی قاسمی

هدف از این تحقیق بررسی اثرات افزودن یک مکمل امولسیفایر (لسیتین سویا روغن کشی شده (DSL) به جیره ای که انرژی قابل متابولیسم آن کاهش یافته بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه، مورفولوژی روده و متابولیت های خونی و وضعیت آنتی اکسیدانی در بوقلمون های در حال رشد بود. در مجموع 480 بوقلمون یک روزه به 4 تیمار غذایی شامل 8 تکرار و 15 پرنده اختصاص داده شدند. تیمارهای آزمایشی شامل PC ( کنترل مثبت؛ سطوح توصیه شده تجاری انرژی قابل متابولیسم)،NC (کنترل منفی؛ کاهش 100 کیلوکالری/کیلوگرم محتوای انرژی قابل متابولیسم جیره)، DSL1 (NC همراه با 1 گرم بر کیلوگرم DSL) و DSL-2 (NC همراه با 2 گرم بر کیلوگرم DSL). پس از 16 هفته، وزن بدن، افزایش وزن روزانه و خوراک: افزایش وزن در بوقلمون های تغذیه شده با هر یک از جیره ها نسبت به جیره غذاییNC بهتر بود، که در بین آن ها پرندگان تغذیه شده با جیره DSL2 بهترین مقادیر را داشتند (05/0P<). تمام جیره های غذایی در مقایسه با جیره غذایی PC منجر به کاهش چربی شکمی و وزن نسبی کبد شدند (05/0P<). در سن 16 هفتگی، بوقلمون های تغذیه شده با جیره DSL2دارای ارتفاع پرز بالاتر، نسبت بیشتر ارتفاع پرز به عمق کریپت و سطح پرز در دوازدهه بودند، اما با توجه به مورفولوژی ژنوم، تنها عمق کریپت توسط DSL در مقایسه با هر دو گروه NC و PC کاهش یافت (05/0P<). غلظت تری گلیسرید سرم، کلسترول کل و مالون دی آلدئید کم تر بود، در حالی که فعالیت سوپراکسید دیسموتاز سرم در گروه هایی که DSL2 را دریافت کرده بودند بیشتر بود (05/0P<). به طور کلی، یافته های حاضر نشان می دهند که در حالی که جیره های غذایی با انرژی پایین، عملکرد رشد بوقلمون را مختل می کنند، مکمل غذایی DSL می تواند اثرات نامطلوب احتمالی این جیره ها را از طریق بهبود عملکرد رشد از بین ببرد. علاوه بر این، افزودن مکمل DSL به جیره غذایی بوقلمون های در حال رشد در سطح 2 گرم بر کیلوگرم در مقایسه با دو جیره غذایی NC و PC از نظر مورفولوژی روده، پروفایل چربی و وضعیت آنتی اکسیدانی مفیدتر بود.