هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل کاربردی فناوری های آموزشی در جهت افزایش یادگیری دانش آموزان بود. جامعه آماری این تحقیق، خبرگان فعال در زمینه آموزش و پرورش بودند. تعداد نمونه 10 نفر از خبرگان بودند و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری به کمک نرم افزار Matlab جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج نشان داد عامل های استفاده از کلاس های مجازی، پرینت سه بعدی، موزه های علم و فناوری و حقیقت مجازی در ارتباط با موضوع پژوهش از اثرپذیری بیشتری برخوردارند و در مقابل عامل های دیگر تلفن همراه هوشمند جهت یادگیری، ابزار های الکترونیکی(گجت ها) ابزار های الکترونیکی(گجت ها)، استفاده از بازی های آموزشی، ابزارهای بروز کامپیوتری، آپدیت امکانات براساس ICT و اینترنت دارای بیشترین تاثیرگذاری و کم ترین تاثیر پذیری میباشند. همچنین دو متغیر استفاده از رسانه های اجتماعی آنلاین و یادگیری به کمک کتابخانه های دیجیتال هم دارای قدرت اثر گذاری و هم تاثیر پذیری یکسان می باشند. همچنین یافته ها نشان داد، یادگیری به کمک کتابخانه های دیجیتال نزدیکترین عامل به خط استراتژیک می باشد.
