هدف از این پژوهش، بررسی اثر افزودن سطوح متفاوت روی به رقیق کننده ی منی بر ویژگی های حیاتی اسپرم پس از انجماد-ذوب در قوچ بود. اسپرم گیری از پنج رأس قوچ نژاد فراهانی، هفته ای دو بار انجام شد. منی از قوچ ها توسط واژن مصنوعی جمع آوری شده و سپس برای جلوگیری از اثرات فردی هر قوچ، نمونه ها با هم مخلوط شدند، نمونه های اسپرم (در پنج تکرار) به چهار گروه شامل سطوح صفر، 50، 100 و 150 میکرومول سولفات روی اختصاص داده که به هر فالکون مقدار رقیق کننده ی مورد نظر افزوده شد و با روی و تریس آزمایش مخلوط شده و جهت انجام مراحل فریز آماده سازی شدند. نمونه ها در پایوت های نیم میلی لیتری از شرکت ام وی ای فرانسه بوده و در شرایط هم دما و دمای 37 درجه ی سانتی گراد با نمونه ها نگهداری و در این شرایط دمایی پر شدند و منجمد شدند. نمونه های اسپرم بعد از انجماد از نظر جنبایی، جنبایی پیشرونده، زنده مانی (تست ائوزین– نگروزین)، یکپارچگی غشای اسپرم (تست هاست) و ریخت شناسی اسپرم ها (تست هانکوک) بررسی شدند. اختلاف معناداری در درصد جنبایی و یکپارچگی غشای اسپرم در محیط های دارای سولفات روی با گروه شاهد وجود نداشت. محیط دارای 50 میکرومول سولفات روی سطح معناداری بیشتری P˂0.05)) در درصد جنبایی پیشرونده در مقایسه با گروه شاهد از خود نشان داد. از نظر درصد زنده مانی، سطح دارای 100 میکرومول سولفات روی در مقایسه با سطوح دارای 50 و150 میکرومول سولفات روی، اختلاف معناداری داشتندP˂0.05) ). از نظر ریخت شناسی، سطح دارای 150 میکرول سولفات روی کاهش معناداری را نسبت به گروه شاهد از خود نشان داد P˂0.05)). بنابراین استفاده از سولفات روی در رقیق کننده ی منی قوچ سبب بهبود برخی فراسنجه های اسپرم بعد از فرایند انجماد-ذوب گردید.
