عنوان
|
تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر درد و التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
ثبات مرکزی، سندروم عضله پیریفورمیس، سیاتیکا
|
چکیده
|
زمینه و هدف سیاتیکا یکی از معمول یترین و مرسو مترین بیمار یهای سیستم اعصاب محیطی ب ه شمار م یآید و ممکن است در اثر فشار روی خود عصب سیاتیک ایجاد شود. با توج ه به اینکه ﻋضلﻪ پیریفورمیس در نزدیکی ﺼﻋب ﻴﺗﺎﻴﺳک قﺮار دارد، اﺳپ ﻢﺳﺎ آن ﻋﺎﺑث ﺎﺸﻓر ﺮﺑ ﺼﻋب، ﺮﺑوز درد سیاتیک و درنهایت موجب سندروم پیریفورمیس م یشود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر درد و التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس بوده است. مواد و روش ها جامعه آماری این پژوهش را بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس مراجع هکننده به مراکز پزشکی و درمانی شهر اراک تشکیل داده است که از این بین، 20 نفر ب ه صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی در ۲ گروه 10 نفره کنترل و آزمایش قرار گرفتند. گروه آزمایش در مدت 6 هفته به تمرینات ثبات مرکزی پرداخته و گروه کنترل در همین بازه زمانی به زندگی عادی خود ادامه دادند. برای بررسی تفاوت بین گرو هها از آزمو نهای ت یتست، خ یدو و مکنمار در سطح معناداری 5 درصد استفاده شد. ملاحظات اخلاقی انجام این مطالعه پس از تصویب در شورای آموزشی دانشگاه اراک، کمیته اخلاق دانشگاه علو مپزشکی اراک با شناسه IR.ARAKMU.REC.1400.157 و دریافت کد کارآزمایی بالینی از دانشگاه علو مپزشکی ایران با کد IRCT20211003052662N1 تأیید شد و برای اطمینان از شرکت داوطلبانه آزمودن یها، فرم رضایتنامه شرکت در طرح با مفاد مربوطه از آ نها اخذ شد. یافته ها پس از اجرای پروتکل تمرینی در پایان هفته ششم، میانگین نمرات درد در گروه کنترل از 2/ 95 در پی شآزمون به 7/ 90 در پ سآزمون کاهش یافت که این کاهش از لحاظ آماری معن ادار نبود ) 562 / P=0 (، در حالی که در گروه آزمایش این نمرات از 7/ 91 به 4/ 33 کاهش یافته و این کاهش از لحاظ آماری معن ادار است ) 0/ P=0 (؛ بنابراین با 95 درصد اطمینان م یتوان گفت تمرینات ثبات مرکزی بر درد بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس، در سطح معناداری 5 درصد، تأثیر معنادار داشته است. از طرف دیگر، افرادی که عصب ملتهب داشت هاند، در گروه کنترل از 10 نفر در پی شآزمون، به 8 نفر در پ سآزمون کاهش یافته که این کاهش از لحاظ آماری معن ادار نبود ) 5/ P=0 (، در حالی که در گروه آزمایش این افراد از 10 نفر به 2 نفر، کاهش یافت و این کاهش از لحاظ آماری معن ادار است ) 008 / P=0 (؛ بنابراین با 95 درصد اطمینان م یتوان گفت تمرینات ثبات مرکزی بر التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس در سطح معن اداری 5 درصد نیز تأثیر معن ادار داشته است. نتیجه گیری با توجه به یافت ههای تحقیق حاضر و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر نمون ههای تحقیق م یتوان نتیجه گرفت تمرینات ثبات مرکزی باعث بهبود درد و التهاب بیماران مبتلا به سندروم پیریفورمیس م یشود. با توجه به اصول و ویژگ یهای منحصرب هفرد تمرینات ثبات مرکزی، مقبولیت و اثر مثبت آن بین افراد مورد پژوهش، امید است که این تمرینات در روند درمان این بیماران به طور روزافزو نتری استفاده شود.
|
پژوهشگران
|
فردین فرجی (نفر سوم)، مسعود گلپایگانی (نفر دوم)، رشید دوستی ایرانی (نفر اول)
|