عنوان
|
بررسی خواص جداسازی غشاهای نانو فیلتراسیون بر پایه پلی اتر سولفون در حضور نانو ذرات Ag@Cu2O
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
|
کلیدواژهها
|
کلمات کلیدی: غشا، نانوفیلتراسیون، نانوذرات Ag@Cu2O ، مشخصه های فیزیکی و شیمیایی، خواص ضدگرفتگی
|
چکیده
|
در این پژوهش، غشای نانوفیلتراسیون بر پایه پلی اتر سولفون به روش تغییر فاز ساخته شد. نانوذرات ترکیبی سنتز شده Ag@Cu2O به عنوان اصلاح کننده با ترکیب در صد های 0، 05/0، 1/0، 5/0، 1 به ساختار غشا اضافه شد. تاثیرنانوذرات بر روی خواص فیزیکی و شیمیایی غشا مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین از پلی وینیل پیرولیدن به عنوان ایجاد کننده حفرات و دی متیل استامید به عنوان حلال استفاده شد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، آنالیز طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، آنالیز پراش از پرتو عکس، تصویر سه بعدی سطح، آزمایش های زاویه تماس آب، محتوای آب، اندازه گیری تخلخل، شار آب خالص، پس دهی نمک و فلزات سنگین و خواص ضد گرفتگی غشاهای ساخته شده مورد بررسی قرار گرفتند. تصویر میکروسکوپ الکترونی نشان داد که با افزایش نانوذارت ضخامت لایه گزینش پذیری افزایش یاقته و تخلخل بیشتری مشاهده شد. نتایج آنالیز FTIR ساختار شیمیایی و گروه های عاملی نانوذرات سنتز شده و غشاها را تایید کرد. نتایج XRD ساختار بلورین ذرات سنتز شده را نشان داد. تصاویر سه بعدی از سطح نشان داد که غشاهای حاوی نانوذرات سطح صاف تری نسبت به غشای خالص دارند. تخلخل و محتوای آب غشاها با افزودن نانوذرات ابتدا روند صعودی و سپس روند نزولی داشتند. شار آب خالص با افزودن نانوذرات ابتدا صعودی و سپس روند نزولی یافت. پس دهی نمک از % 05/65 که مربوط به غشای خالص بود به % 02/68 برای غشای دارای 1 درصد وزنی نانوذرات افزایش یافت. پس دهی فلزات سنگین سولفات مس از %63/92 برای غشا پایه به% 15/98 برای غشای دارای 1 درصد وزنی افزایش یافت. همچنین پس دهی سولفات کروم با افزایش نانوذرات از % 86/96 برای غشای خالص به %90/99 برای غشای حاوی 1 درصد وزنی افزایش یافته است. سایز حفرات غشاها ابتدا افزایش یافته و سپس به دلیل گروه های آبدوست کاهش یافته است. آزمایش خواص ضد گرفتگی نشان داد که غشا حاوی 05/0 دارای کمترین خواص ضد گرفتی و غشای حاوی 1 درصد وزنی بیشترین خواص را نیز در بر گرفته است. با توجه به نتایج حاصل شده، غشای حاوی 1/0 درصد وزنی نانوذرات نسبت به سایر غشاها عملکرد مناسب تری داشت و به عنوان غشای بهینه معرفی شد.
|
پژوهشگران
|
پریسا قلاوند (دانشجو)، سمانه بنده علی (استاد راهنما)، عبدالرضا مقدسی (استاد راهنما)
|