مشخصات پژوهش

عنوان	افزایش عمر گلجایی گل شاخه بریده آنتوریوم با استفاده از کیتوزان
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	محلول نگهدارنده ساکارز نشت یونی اسید استیک
چکیده	این تحقیق در قالب دو آزمایش و به صورت طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. در آزمایش اول اثر چهار سطح کیتوزان (صفر درصد به علاوه ساکارز 2 درصد، 05/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد، 1/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد و 2/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد)، 2 درصد اسید استیک به علاوه ساکارز 2 درصد و آب مقطر به عنوان شاهد به صورت محلول نگهدارنده بر برخی صفات کیفی و فیزیولوژیکی گل شاخه بریده آنتوریوم مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش دوم اثر سه سطح کیتوزان (05/0درصد به علاوه ساکارز 2 درصد، 1/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد و 2/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد)، 2 درصد اسید استیک به علاوه ساکارز 2 درصد و آب مقطر به عنوان شاهد به صورت محلول پاشی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیش ترین عمر گلجایی در هر دو روش با کاربرد کیتوزان 2/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد مشاهده شد. تیمار 2/0 درصد کیتوزان به علاوه ساکارز 2 درصد به صورت محلول نگهدارنده سبب افزایش 5/2 برابری عمر گلجایی (50 روز) نسبت به شاهد گردید. در روش محلول پاشی نیز عمر گلجایی دو برابر (35 روز) بیش تر از شاهد بود. بیش ترین و کم ترین نشت یونی در روش محلول پاشی، به ترتیب در تیمارهای اسید استیک به علاوه 2 درصد ساکارز و کیتوزان 2/0 درصد به علاوه 2 درصد ساکارز حاصل شد و در کاربرد به صورت محلول نگهدارند، به ترتیب در تیمارهای ساکارز 2 درصد و کیتوزان 1/0 و 2/0 درصد به علاوه ساکارز 2 درصد مشاهده گردید. به طورکلی کاربرد کیتوزان جهت افزایش عمر گلجایی گل شاخه بریده آنتوریوم با توجه به سازگار بودن آن با محیط زیست، پیشنهاد می­گردد.
پژوهشگران	عباس میرزاخانی (نفر چهارم)، علیرضا خالقی (نفر سوم)، موسی سلگی (نفر دوم)، ابوالقاسم رحمانی (نفر اول)