مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی توزیع مکانی راندمان آبیاری در ایران
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	راندمان کاربرد، زمین آمار، فازی کریجینگ، تبخیر سالیانه
چکیده	یکی از چالش های اساسی در خصوص استفاده اصولی و صحیح از آب در کشاورزی که بین وزارتین نیرو و کشاورزی مطرح است، موضوع راندمان آبیاری (انتقال، توزیع و کاربرد) است. در این تحقیق اقدام به پهنه بندی راندمان کاربرد با استفاده از روش های زمین آماری شد. در بین روش های میان یابی روش فازی کریجینگ کمترین میانگین خطای مطلق (49/1) و بیشترین همبستگی (0/88=R2) را بین داده های برآورد شده از داده های مشاهده شده به خود اختصاص داده است. نقشه پهنه بندی راندمان کاربرد نشان داد که نواحی شمال شرقی و شمال شامل استان های خراسان رضوی، خراسان شمالی، گلستان، مازندران، نواحی مرکزی شامل سمنان، تهران و شمال اصفهان، نواحی غربی شامل همدان، کرمانشاه کردستان و جنوب غربی شامل خوزستان شمال چهارمحال و بختیاری و ایلام دارای کمترین مقدار راندمان کاربرد آب آبیاری می باشد. مقدار این شاخص از 41 تا 51 درصد متغیر می باشد. در استان های شمالی، شمال غربی و غرب شامل اردبیل، آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی، گیلان، لرستان و مرکزی مقدار راندمان کاربرد متوسط و بین 50 تا 60 درصد متغیر است. بیشترین مقدار متوسط راندمان کاربرد در استان هایی مانند فارس، بوشهر، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و یزد و کرمان علی رغم کمبود باران و تبخیر زیاد سالانه، از 52 تا 88 درصد متغیر می باشد.
پژوهشگران	محمدجواد نحوی نیا (نفر اول)