مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر آموزش فرزند پروری بر کاهش استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات عصبی- رشدی
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	آموزش فرزند پروری، استرس والدگری، اختلال عصبی-رشدی
چکیده	پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش فرزند پروری بر کاهش استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات عصبی–رشدی انجام گردید و از هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها نیمه آزمایشی. همراه با پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مادران کودکان مبتلا به اختلال عصبی –رشدی شهر تاکستان تشکیل دادند. نمونه آماری 34 نفر از مادران از جامعه مذکور بودند که به روش هدفمند انتخاب و به روش تصادفی (قرعه کشی) در دو گروه آموزش فرزند پروری (17 مادر) و گروه کنترل (17 مادر) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس والدگری دارای آبیدین (1990) استفاده شد. گروه آزمایش در طی هشت جلسه 120 دقیقه ای آموزش فرزند پروری را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیــل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 25 تحلیــل شــدند. یافته ها نشان داد که که آموزش فرزند پروری بر کاهش استرس والدگری مادران دارای فرزند مبتلا به اختلالات عصبی– رشدی مؤثر بوده است (05/0 >p)، بدین معنی استرس والدگری مادران گروه آزمایش پس از دریافت آموزش فرزندپروری کاهش یافته است. در نتیجه این روش می تواند در مداخلات روان شناختی مرتبط با استرس والدگری توسط مشاوران و روان شناسان خانواده استفاده شود.
پژوهشگران	چهره خراملی (نفر دوم)، مسعود اسدی (نفر اول)