مشخصات پژوهش

عنوان	اثر کاربرد مایکوریزا بر برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی نهالهای بلوط ایرانی (Quercus brantii) تحت شرایط تنش خشکی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	آرباسکولار مایکوریزا، آنتی اکسیدان، بلوط ایرانی، همزیست.
چکیده	تنش خشکی از محدودکننده ترین عوامل محیطی رشد گیاهان چوبی و غیرچوبی است. به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، استقرار، رشد و نمو درختان به ویژه نهالهای جوان، به شدت تحت تأثیر کمبود آب است. از این رو به منظور مطالعه اثر تلقیح قارچ آرباسکولار مایکوریزا بر مقاومت به خشکی نهالهای بلوط ایرانی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل اعمال تنش خشکی در دو سطح (آبیاری منظم و آبیاری نکردن) و قارچ مایکوریزا (Funneliformis mosseae در دو سطح تلقیح یا تلقیح نکردن) بود. تحت تنش خشکی همه شاخص های رشد نهالها از جمله محتوای آب نسبی، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی، درصد ماده خشک و شاخص پایداری غشا کاهش یافت. تلقیح قارچ آرباسکولار مایکوریزا به طور معنی داری سبب بهبود درصد وزن خشک ریشه (1/4 درصد)، ) درصد محتوای کلروفیل (1/37 درصد)، محتوای فنول کل ( 100 درصد)، محتوای فلاونوئید کل ( 53 درصد) و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل ( 4 درصد) نسبت به گیاهان تلقیح نشده شد. همچنین تلقیح مایکوریزا سبب افزایش محتوای آب نسبی، شاخص پایداری غشا، درصد وزن خشک اندامهای محتوای کلروفیل a و کل و محتوای کاروتنوئیدها و کاهش محتوای پرولین برگ نهالهای بلوط ایرانی چه در رژیم آبیاری منظم و چه در شرایط تنش خشکی شد. در مجموع، نتایج نشان داد که قارچ آرباسکولار مایکوریزا موجب بهبود شاخص های رشدی نهالهای بلوط ایرانی از طریق بهبود روابط آبی گیاه و ترکیبات آنتیاکسیدان شد. این رو تلقیح نهالهای بلوط ایرانی قبل از کشت و استقرار آنها در محل اصلی پیشنهاد می شود.
پژوهشگران	پیام پوریا فر (نفر دوم)، علیرضا خالقی (نفر اول)