مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه تحلیلی و عددی روش نیلینگ و راد خودحفار در طراحی و پایدارسازی گودها، مطالعه موردی: ایستگاه مترو دانشگاه تربیت مدرس شهر تهران
نوع پژوهش	مقاله ارائه‌شده
کلیدواژه‌ها	نیلینگ، راد خودحفار، پایدارسازی، ضریب اطمینان، ژئواستدیو، پلکسیس، ضریب لامبادا
چکیده	سیستم نیلینگ (میلگردهای توپر) یکی از روش های پایدار سازی دیواره های گود در شهرهای بزرگ و پر جمعیت است. امروزه به دلیل استفاده موثر تر از زمان و کاهش هزینههای ساخت از روش دیگری بهنام راد خودحفار (میلگردهای توخالی) جهت پایدارسازی گودها بجای روش نیلینگ بهره میبرند. در این پژوهش جهت شناخت رفتار گود به لحاظ استفاده از سیستم نیلینگ و راد خودحفار و نیز ترکیب این دو روش با بهرهگیری از نرمافزار تعادل حدی ( Slop/wزیر مجموعه نرمافزار ژئواستدیو) برای کنترل ضریب اطمینان و از نرمافزار المان محدود Plaxisبرای کنترل تغییر شکلهای دیواره گود تحلیل انجام شده است. بررسی تحلیلهای انجام شده با استفاده از سه مدلسازی عددی برای مقایسه تغییر مکان ها و شش مدلسازی برای مقایسه ضرایب اطمینان صورت گرفت است. مقایسه نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بالاترین ضریب اطمینان، مربوط به استفاده از روش راد خودحفار سپس استفاده ترکیبی نیل و راد خودحفار است. برای مقایسه حداکثر تغییر مکانهای ایجاد شده، کمترین تغییر مکان مربوط به حالت استفاده از راد خودحفار با استفاده از سختی معادل سپس استفاده ترکیبی از نیل و راد خودحفار است
پژوهشگران	محمد ندایی (نفر دوم)، محمد رضا وصالی ناصح (نفر اول)