عنوان
|
بررسی روشهای مختلف بهنژادی کلاسیک و مدرن در گل داودی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائهشده
|
کلیدواژهها
|
اصلاح کلاسیک، اصلاح مدرن، پلوئیدی، کشت بافت، گل داودی
|
چکیده
|
گل داودی Chrysanthemum morifolim L. از خانواده کاسنی میباشد. گیاهی علفی روز کوتاه است. دارای انواع رنگها درگلهایش میباشد. از این گل هم به صورت گل شاخه بریده و هم بصورت گل گلدانی و باغچهای و حتی بصورت پوششی در زمین استفاده میشود. علاوه بر خصوصیات زینتی دارای خواص دارویی هم میباشد اما به نسبت کمتر. رتبه دوم جهان را در گل و گیاهان زینتی به خود اختصاص داده است. بومی کشورهای چین و ژاپن است. دارای تعداد زیادی گونه است. این گونه هیبرید است که نتیجه چندین تلاقی گونههای والد مادری میباشد. محققین با اهدافی چون افزایش صفات زینتی، تنوع، ایجاد ارقام و تولید ژنوتیپهای جدید، ماندگاری بیشتر گلها، کنترل پراکنش دانه گرده، افزایش سرعت رشد و کنترل آلودگی و بیماریها برنامههای اصلاحی هدفمندی را پیاده میکنند. هر برنامه موفق اصلاح هم به دامنه وسیعی از والدین پایه با تنوع ژنتیکی نیاز دارد. اصولا گیاهان بومی از ژرمپلاسم مطلوبی برخوردارند. روشهای اصلاح گیاهان براساس ژنتوتیپهای برتر و مناسب بین جوامع گیاهی که دارای تنوع هستند، میباشد که مستلزم شناخت وضعیت ژنتیکی جوامع میباشد. اصلاح نژادی که از روشهای اصلی برای افزایش تنوع ژنتیکی است که تولیدکننده گیاه تلاش میکند تا خصوصیات مفید را از منابع مختلف با یک ژنوتیپ ترکیب کند. براساس برنامه هیبریداسیون، گونههای جدید گل داودی با روشهای مختلف اصلاح به وجود آمدند.
|
پژوهشگران
|
مینا تقی زاده (نفر دوم)، سمانه حسین آبادی (نفر اول)
|