|
عنوان
|
اثر ویتامین C بر تغییرات بافت شناسی و عملکرد تخمدان موش پس از پیوند اتوگرفت با استفاده از داربست فیبرین غنی شده با پلاکت در عضله ی سرینی سطحی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ویتامین C، فیبرین غنی شده با پلاکت، پیوند بافت تخمدان، ایسکمی ریپرفیوژن، استریولوژی، موش
|
|
چکیده
|
پیش زمینه: پیوند تخمدان یکی از تکنیک های حفظ عملکرد تخمدان و باروری در بیماران سرطانی ست که تحت شیمی درمانی/پرتودرمانی قرار می گیرند. از مهم ترین چالش های پیوند تخمدان، آسیب ایسکمی/ریپرفیوژن (IR) است که عملکرد و ساختمان تخمدانهای پیوند شده را مختل می کند. ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی، ضد التهاب و ضد آپوپتوز می باشد و فیبرین غنی از پلاکت (PRF) یک شبکه فیبرینی حاوی لکوسیت ها و سیتوکین های پلاکتی، فاکتورهای رشد و رگ زایی است که به طور گسترده در مهندسی بافت مورد استفاده قرار گرفته است و می توانند از آسیب های پیوند ناشی از آسیب IR جلوگیری کنند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ویتامین C بر ساختمان و عملکرد تخمدان های احاطه شده در بیوداربستPRF بدنبال اتوگرفت تخمدان موش است. مواد و روشها: موشهای ماده نژاد NMRI (g2±18) به پنج گروه (12 =n) :کنترل، پیوندی+سالین (100 میکرولیتر تزریق درون صفاقی)، پیوندی+PRF (تخمدان ها در PRF احاطه می شوند)، پیوندی + ویتامین C (50 mg/kg/day تزریق درون صفاقی ) و پیوندی+ ویتامینC+PRF تقسیم شدند. تیمار 1 روز قبل، تا 7 روز پس از پیوند انجام شد. هر گروه بر اساس روزهای 7 و 28 پس از پیوند به دو گروه تقسیم شد (6=n) . 28 روز پس از پیوند، تخمدانها خارج شدند و پس از طی کردن مراحل پاساژ بافتی، بلوک گیری و برش-گیری با دستگاه میکروتوم، با استفاده از روشH&E رنگ آمیزی شدند. تغییرات مورفولوژیکی با استفاده از روش های استریولوژی مورد مطالعه قرار گرفتند. همچنین میزان آپوپتوتیک فولیکول ها با استفاده از رنگ آمیزی TUNEL اندازه گیری شد. از سوی دیگر، نمونه های سرمی در روزهای 7 و 28 برای اندازه گیری میزان غلظت های سرمی MDA، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و غلظت های سرمی پروژسترون و استرادیول جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک-طرفه و تست توکی آنالیز شدند و تفاوت میانگین ها در سطح (05/0>P) معنی دار در نظر گرفته شدند. نتایج: میانگین حجم کل تخمدان، حجم کورتکس و مدولا، میانگین تعداد انواع مختلف فولیکول ها در گروه پیوندی+ سالین نسبت به کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (05/0>P). این پارامترها در گروه های تیمار شده نسبت به گروه پیوندی + سالین به طور معنی داری افزایش یافت (001/0>P). سطوح MDA (001/0>p) و میزان آپوپتوتیک (001/0>P) در گروه پیوندی+سالین نسبت به گروه کنترل ب
|
|
پژوهشگران
|
منیره محمودی (استاد راهنما)، ملک سلیمانی مهرنجانی (استاد راهنما)، مائده طالش ساسانی (دانشجو)
|