|
عنوان
|
بررسی مقایسه ای فاکتورهای عملکردی، خون شناسی، متابولیتهای خونی و بافت شناسی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی نر متعاقب مصرف جیره های حاوی آلژینات و فلاووفسفولیپول
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
آنتی بیوتیک، آلژینات، جوجه گوشتی، عملکرد، بافت شناسی
|
|
چکیده
|
استفاده از افزودنی ها در تغذیه طیور به عنوان یک راه حل در سلامت پرنده و بهره وری بیشتر از خوراک توسط آن محسوب می شود. این تحقیق به منظور بررسی عملکرد تیمارهای آلژینات و آنتی بیوتیک در جیره جوجه های گوشتی نر بر عملکرد رشد، مولفههای ایمنی خونی و بافت شناسی صورت پذیرفت. از 144 قطعه جوجه نر یکروزه راس (308) استفاده شد و جوجهها در 3 تیمار و 4 تکرار و 12 جوجه در هر تکرار قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار 1) جیره پایه بدون افزودنی ، تیمار2) جیره پایه دارای 200 میلی گرم در کیلوگرم آلژینات تیمار3) جیره پایه دارای 200 میلی گرم در کیلوگرم آنتی بیوتیک بودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که افزایش وزن در دوره های 1 تا10، 10 تا 24 و 24 تا 42 روزگی تفاوتی نداشتند، تنها در کل دوره 1 تا 42 روزگی تفاوت معنی داری بین تیمار شاهد و سایر تیمارها وجود داشت. ضریب تبدیل خوراک در تمام دوره ها بین تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری داشتند و بترتیب تیمار آلژینات، آنتی بیوتیک و شاهد بهترین عملکرد را داشتند. تفاوتی در فراسنجه های هماتولوژی و شمارش تفریقی گلبولهای سفید بین تیمارها مشاهده نشد. در مورد اجزای لاشه مثل نسبت وزن لاشه، سینه، ساق، پشت، گردن، کعب ران و بال تفاوت معنیداری وجود نداشت. تریگلیسیرید در تیمار آلژینات بالاترین مقدار بود که نسبت به تیمار آنتی بیوتیک با تفاوت معنیداری همراه بود. در مولفههای پروتئین کل، کلسترول کل، LDL-C، HDL-C، VLDL-C و گلوتاتیون پراکسیداز تفاوت معنیداری مشاهده نشد. طول پرز، نسبت طول پرز به عمق کریپت و مولفه مساحت پرز دئودنوم و ژژنوم در تیمار آلژینات نسبت به سایر تیمارها بطور معنی داری بالاتر بود. نشان داده شد استفاده از 200 میلیگرم در کیلوگرم آلژینات نسبت به تیمار شاهد میتواند تاثیرات مفیدی بر عملکرد بخصوص ضریب تبدیل خوراک و بافت شناسی قسمتهای مختلف روده مثل دئودنوم و ژژنوم داشته باشد.
|
|
پژوهشگران
|
محمدرضا بهرامی (نفر دوم)، ایمان حاج خدادادی (نفر اول)
|