عنوان
|
تاثیر یک دوره حرکات اصلاحی- درمانی در انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و کاهش درد
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده
|
کلیدواژهها
|
کمردرد، حرکات اصلاحی- درمانی، عضلات همسترینگ، انعطاف پذیری
|
چکیده
|
هدف این پژوهش، بررسی تاثیرات حرکات اصلاحی- درمانی، در افزایش انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و کاهش دردهای ناحیه کمر در مردان مبتلا به کمردرد مزمن است. بدین منظور از بین بیماران مبتلا به کمردرد مزمن که به مراکز درمانی شهرستان اراک مراجعه کرده بودند، 20 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی به گروه های تجربی و شاهد تقسیم شدند. نتایج حاصل از داده ها، با اطلاعات 10 نفر از افراد سالم که هیچ گونه سابقه ابتلا به کمردرد نداشتند، مقایسه شد. آزمودنی های گروه تجربی 12 هفته، در هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه به انجام تمرین های کششی و تقویتی پرداختند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون t وابسته و آنووا تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش رابطه معنی داری را میان استفاده از حرکات اصلاحی- درمانی و کاهش دردهای ناحیه کمر نشان داد (p<0.01). این معنی داری به دلیل افزایش انعطاف پذیری در عضلات همسترینگ است. همچنین عدم معنی داری متغیر در گروه شاهد (p=591) مشاهده شد. نتایج بین گروهی پیش آزمون و پس آزمون در گروه پژوهش نیز معنی دار بود (p=001). آزمون LSD (یکی از آزمون های آنووا، که برای بررسی وجود یا عدم وجود رابطه معنی دار بین گروهی استفاده می شود)، تفاوت معنی داری را در تاخیر حرکات اصلاحی- درمانی، بین گروه های پژوهش و سالم (p=001) و شاهد و سالم (p=001) نشان داد. با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت حرکات اصلاحی- درمانی با افزایش انعطاف پذیری در عضلات همسترینگ، منجر به کاهش درد بیماران مبتلا به کمردرد می شود. تفاوت مشاهده شده در کاهش درد بین گروه های سالم، پژوهش و شاهد معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد با وجود انجام حرکات اصلاحی- درمانی، بین گروه پژوهش با گروه سالم از بعد انعطاف پذیری عضلات همسترینگ، تفاوت معنی داری وجود دارد.
|
پژوهشگران
|
محمد ملکی پویا (نفر سوم)، شهرام آهنجان (نفر دوم)، مسعود گلپایگانی (نفر اول)
|