مشخصات پژوهش

عنوان	سازگاری های قلبی (ساختاری و کارکردی) به فعالیت منظم کوهروی در مردان میانسال
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	قلب ورزشکار، اکوکاردیوگرافی، مردان میانسال، کوه پیمایی
چکیده	زمینه و هدف: تمرینات ورزشی بخش مهم و موثری از مراقبت جامع از افراد سالمند است که پیشرفت فرآیند پیری را کند می کند. به دلیل اهمیت فعالیت بدنی در پیش گیری از بیماری های قلبی عروقی، هدف مطالعه حاضر، مقایسه ویژگی های ساختاری و کارکردی قلب مردان میانسال کوه پیما با همسالان غیرورزشکار بود. 54 سال، نمایه توده /5±2/ مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی، 13 مرد میانسال کوه پیما (سن: 0 25 کیلوگرم بر متر مربع) که در طول 24 ماه گذشته به طور پیوسته حداقل 2 جلسه در هفته و هر جلسه 120 /59±2/ بدنی: 4 26 کیلوگرم /8±2/ 54 سال، نمایه توده بدنی: 3 /1±2/ دقیقه فعالیت کوهروی داشتند و هم چنین 14 مرد سالم همسن (سن: 2 بر متر مربع) که اخیراً سابقه هیچ گونه فعالیت بدنی نداشتند(حداقل 6 ماه)، انتخاب شدند. تمام آزمودنی ها در حالت استراحت تست اکوکاردیوگرافی دو بعدی و داپلر استاندارد انجام دادند. آمادگی قلبی تنفسی با استفاده از آزمون بروس ارزیابی شد. از برای مقایسه گروه ها استفاده شد. α=0/ آزمون تی مستقل در سطح 05 و قطر انتهای دیاستول بطن (p=0/ یافته ها: نتایج نشان داد که فعالیت های کوهروی به طور معنی دار توده بطن چپ( 03 حجم ،(p=0/ کسر تزریقی( 05 ،(p=0/ را افزایش می دهد. هم چنین مشاهده شد که فشار خون سیستولی( 04 (p=0/ چپ( 04 به طور معنی دار از طریق کوه پیمایی بهبود می یابد. در برخی (p=0/ و آمادگی قلبی تنفسی ( 03 (p=0/ ضربه ای( 03 شاخص ها، از جمله کسر کوتاه شدگی، قطر سپتوم بین بطنی و قطر دیواره خلفی بطن چپ اختلاف معنی داری بین گروه ها .(p>0/ وجود نداشت( 05 نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهند که فعالیت منظم کوهروی می تواند اثرات مفیدی بر ویژگی های ساختاری و کارکردی قلب مردان میانسال داشته باشد.
پژوهشگران	عباس صارمی (نفر اول)