|
عنوان
|
ایجاب متقابل در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (وین 1980): طرح نقشه صلح کنوانسیون وین برای نبرد فرم ها با تکیه بر نظریه بهترین اقدام مبتنی بر کارایی اقتصادی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ایجاب؛ رد ایجاب؛ رد صریح؛ ایجاب متقابل؛ نبرد فرم ها
|
|
چکیده
|
از اسباب ارادی زوال ایجاب که از طرف مخاطب ایجاب صورت میگیرد، رد ایجاب است. رد ایجاب می تواند به صورت صریح یا ضمنی با افزودن شرایط جدیدی در قبول صورت پذیرد. در رد ایجاب ضمنی، مخاطبی که چنین تلاشی میکند، خود موجب ایجاب متقابل است. این مخاطب بعداً نمیتواند ایجاب اصلی را قبول کند. در قراردادهای بازرگانی بینالمللی، متعاملین، جزءبهجزء و یکایک، شروط هر معامله را بررسی نمیکنند. بنابراین ناگزیرند برای معاملات خود، فرمهای یکسان تهیه کنند. شروط مندرج در فرم های طرفین، شروط ضمن عقد است، مشروط بر اینکه با هم معارض نباشند. در صورت تعارض شروط مندرج در فرم های طرفین، نبرد فرم ها شکل میگیرد. نبرد فرم ها از مهم ترین و کاربردیترین مباحث حقوق قراردادهاست که ذیل بحث رد ایجاب مطالعه میشود. درمورد نبرد فرم ها سه نظریه حقوق قراردادها مطرح است: نظریه ارجاع به حقوق داخلی، نظریه اقدام آخر و نظریه تساقط (ناک آوت). فارغ از مطرودبودن نظریه اول، شارحین کنوانسیون بیع بینالمللی کالا با تفسیر ادبی و مضیق از ماده 19، نظریه اقدام آخر و با تفسیر موسع و معتدل از ماده 6، نظریه تساقط را استنباط کردهاند. علی رغم اقبال رویه محاکم و دیوان های داوری به نظریه تساقط، به نظر میرسد که باید نظریه چهارمی تحت عنوان «نظریه بهترین اقدام مبتنی بر کارایی اقتصادی» را در راستای افزایش کارایی، کاهش هزینههای قراردادی و دادرسی، صرفهجویی در زمان و نیل به قرارداد کامل، تقویت کرد.
|
|
پژوهشگران
|
حسین کاویار (نفر دوم)، فخرالدین اصغری آقمشهدی (نفر اول)
|