|
عنوان
|
عناصر پویایی و حیات در تصویرهای ادبی نهج البلاغه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه‌شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
امام علی (ع)، نهج البلاغه، تصویر، پویایی و حیات، طبیعت.
|
|
چکیده
|
رهبران بزرگ تاریخ همواره خطیبان برجسته ای بودند. یکی از مهمترین رازهای موفقیت خطیب، تسلط و آشنایی کامل وی با شیوه های بلاغت کلام است. امام علی (ع) یکی از برجسته ترین رهبران تاریخ اسلام است که در دورانی سراسر تشویش و نابه سامانی زمام حکومت اسلامی را به دست گرفتند. حوادث پیچیده سیاسی و فاصله گرفتن مردم از جامعۀ پاک و بی آلایش عصر پیامبر، این ضرورت را ایجاب میکرد که امام علی (ع) با ایراد خطابه های بلیغ و تأثیرگذار، روح و ذهن مردم را از انحراف ها پاک کنند؛ از جمله ویژگی های این خطابه ها، تصویرسازی های ژرف و تأثیرگذار ایشان است. در این پژوهش برآنیم که مؤلفه های پویایی و حرکت را در تصویرهای صد خطبه اول نهج البلاغه بررسی کنیم. براساس یافته های این پژوهش مهمترین عوامل پویایی و حیات در تصویرهای نهج البلاغه به ترتیب: عاطفۀ تأثیرگذار، تجربۀ مستقیم، تضاد ، تشبیهات تفصیلی، تداوم در زمان و .... است. بیشترین تصویرهای ادبی در نهج البلاغه با تجربه های زندگی بادیه نشینان ارتباط دارد و از آنجا که شتر مهمترین عنصر در زندگی عرب های آن دوره است، بالاترین بسامد را در تصویرها به خود اختصاص داده است. دستۀ دوم از عناصر طبیعت، مربوط به عالم گیاهان و کشاورزی است. تصویر گیاهان در کلام حضرت به مراتب کمتر است؛ چراکه عربها با زندگی دامداری، بیش از زندگی کشاورزی انس داشتند. دیگر عناصر طبیعت از لحاظ کاربرد در مرتبۀ سوم قرار می گیرند.
|
|
پژوهشگران
|
سکینه رنجبران (نفر دوم)، ابراهیم اناری بزچلوئی (نفر اول)
|