مشخصات پژوهش

عنوان	کارکردهای دینی وقف در تاریخ معاصر ایران (با تکیه بر شیراز)
نوع پژوهش	پایان نامه های تقاضا محور و غیر تقاضا محور
کلیدواژه‌ها	کارکرد دینی، وقف، شیراز، انقلاب مشروطه، پهلوی، مراسم مذهبی، اماکن مذهبی.
چکیده	واژه "وقف" همواره منعکس کننده نوعی بخشش در حیطه دین بوده است. به عبارت دیگر نخستین مفهوم دریافت شونده از سنت وقف بخشش جهت پاسداشت و اکرام دین می باشد. این سنت که ابتدا در حیات انسان ها به صورت بخشش اموال و دارایی هایی به منظور قربانی برای معبود و ساخت معابد و نگهداری آن نمود یافت، به تدریج با هدف ارائه خدمات نوع دوستانه، اهداف و نیات اجتماعی پذیرفت. اما مطرح شدن نیازها ی جامعه و نیات وقف در این راستا موجب غفلت و تغییر مسیر نهاد وقف از دینی به اجتماعی نشد و همواره در طول تاریخ جنبه و کارکرد دینی وقف از برجستگی خاصی برخوردار بود و تا پایان حکومت پهلوی تداوم یافت. در شیراز نیز نیات موقوفات از انقلاب مشروطه تا پایان حکومت پهلوی (بین سال های1324 - 1399هـ.ق / 1285 – 1357هـ. ش) در حیطه ی دین و بزرگداشت آن قرار داشت که اغلب شامل وقف بر مراسم مذهبی همچون برگزاری مراسم عزاداری امام حسین (ع)، اعیاد مذهبی و مناسک عبادی می شد و همچنین به اماکن دینی همانند مساجد و مدارس دینی تعلق می گرفت، در این میان کاهش و افزایش اوقاف دینی بسته به شرایط سیاسی و اجتماعی روز متغییر بود. در پژوهش حاضر سعی بر این است با روش توصیفی- تحلیلی، کارکردهای دینی موقوفات شیراز در تاریخ معاصر بر اساس وقفنامه ها تبیین شود.
پژوهشگران	امامعلی شعبانی (استاد راهنما)