مشخصات پژوهش

عنوان	هنجار گریزی معنای قرآن در شعر صلاح عبدالصبور
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده
کلیدواژه‌ها	قرآن کریم، صلاح عبدالصبور، هنجارگریزی معنایی، محور جانشینی، محور همنشینی.
چکیده	چکیده قرآن کریم به دلیل ساختار و ویژگی های منحصر به فرد خود، همواره حضور گسترده و اثرگـذاری در شعر شاعران و ادیبان داشته و یکی از متون پرکاربرد در آفرینشهای ادبی به شمار میآید؛ از این رو در اغلب متون شعری شاعران- گذشته و معاصر- شاهد حضور آیات الهی و آموزه های قرآنـی هستیم.صلاح عبدالصبور، از جمله شاعران معاصر عـرب اسـت کـه از قـرآن کـریم در زمینـه هـای مختلفی از جمله واژگان زبانی، محتوا، ساختار و درون مایه بهره فراوانی برده است. سـاختار کـلام وی و الفاظ و واژگان به کار رفته در آن، گاه رنگ و بوی قرآنی دارد و در لابهلای بیتهای شعری خود زنگ آیات و ویژگیهای خاص آن را تداعی مـی سـازد . صـلاح، بـا الهـا م از آیـات الهـی، از ناپایداری دنیا، گذرا بودن عمر انسان، مرگ و... سخن میگوید وحقایق نهفته در باطن آیـات را در قالب شعرهای خود میریزد و با الفاظ و واژگان خویش، آموزههای معنوی قرآن را به تصـویر مـی کشد. عبدالصبورگاه، با اندک تغییری در ساختار آیات، همان تشبیه و یا استعاره قرآنـی را در شـعر خود بازآفرینی میکند و معمولاً (مشبه به یا مستعارمنه) خود را از قرآن وام میگیرد و گاه از آیـات الهی تشبیه و استعاره میآفریند. در نمونههای بلاغی قرآن در شعر عبدالصبور، در محـور جانشـینی استعاره بیشترین کارکرد را نسبت به کنایه داشته و در محور همنشینی، استفاده شاعر از تشبیه بیشتر و گسترده تر از مجاز است. بر این اساس در مقالۀ حاضر، نمونههای بلاغی قـرآن کـریم در اشـعار عبدالصبور از منظر هنجارگریزی معنایی در قالب محورهای جانشینی و همنشینی بررسی میشود.
پژوهشگران	ابراهیم اناری بزچلوئی (نفر اول)، سمیرا فراهانی (نفر سوم)، حسن مقیاسی (نفر دوم)