|
عنوان
|
جستاری بر ضرورت تغییر پارادایم به سوی بازی وارسازی در آموزش زیست شناسی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائهشده
|
|
کلیدواژهها
|
بازی وارسازی، آموزش زیست شناسی، آموزش فعال، انگیزه یادگیری، آموزش دانشگاهی
|
|
چکیده
|
درس زیستشناسی بهعنوان دانشی بنیادی، از اهمیت قابلتوجهی برخوردار است و آموزش اثربخش آن، بهویژه برای حوزههای وابستهای مانند علوم پایه و رشتههای مختلف علوم پزشکی، یک ضرورت محسوب میشود. در نتیجه، بهکارگیری روشهای آموزشی مناسب برای این درس از اولویت بالایی برخوردار است. با اینحال، آموزش زیستشناسی دانشگاهی در عمل با چالشهای متعددی از جمله حجم بالای مطالب حفظی، انتزاعی بودن مفاهیم و در نتیجه کاهش انگیزه و تعامل دانشجویان روبرو است. رویکردهای آموزشی سنتی اغلب در ایجاد درک عمیق از مفاهیم پیچیده زیستی ناتوان بودهاند. این مقاله مروری با هدف تبیین ضرورت و کاربرد بازیوارسازی بهعنوان یک راهبرد آموزشی فعال و جذاب در آموزش علوم زیستشناسی نگاشته شده است. در این مقاله، پس از مرور کلی بر آموزش فعال، به تعریف آموزش مبتنی بر بازیوارسازی، مفاهیم کلیدی، اصول طراحی و مزایای آن پرداخته میشود. با استناد به مطالعات جدید داخلی و خارجی، نشان داده میشود که ادغام المانهای بازی (مانند امتیاز، نشانها، تابلوهای امتیازات و روایتگری) در محیطهای آموزشی میتواند بهطور معناداری مشارکت، انگیزه درونی و نتایج یادگیری دانشجویان زیستشناسی را بهبود بخشد. در نهایت، نتیجهگیری میشود که حرکت به سمت آموزش بازیوارشده در دروس زیستشناسی نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت برای همگام شدن با سبکهای یادگیری نسل جدید و ارتقای کیفیت آموزش است. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال آن است تا با شیوهای مروری، یکی از روشهای آموزشی مناسب که امکان بهکارگیری آن در حوزه آموزش زیستشناسی وجود دارد را مورد تشریح قرار دهد.
|
|
پژوهشگران
|
حمیدرضا مومنی (نفر چهارم)، پریسا مالکی (نفر اول)، سیروس منصوری (نفر سوم)، مژگان محمدی نائینی (نفر دوم)
|